Μελέτη της πρώιμης ανάκαμψης μετά από μέγιστη καρδιοαναπνευστική δοκιμασία κοπώσεως σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια

Οι ασθενείς με Χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια (ΧΚΑ) χαρακτηρίζονται από εύκολη κόπωση, δυσανεξία στην άσκηση και διαταραχές στην λειτουργικότητα των περιφερικών μυών. Η μελέτη της κινητικής παραμέτρων, όπως η κατανάλωση οξυγόνου (VO2) και η ανάκαμψη της καρδιακής συχνότητας στην πρώιμη ανάκαμψη, μετά από μέγιστη καρδιαναπνευστική δοκιμασία κοπώσεως (ΚΑΔΚ) σχετίζονται με την βαρύτητα και την πρόγνωση της νόσου. Η άσκηση φαίνεται να έχει ευεργετικές επιδράσεις στην ποιότητα ζωής, τη λειτουργική ικανότητα και την κλινική κατάσταση των ασθενών αυτών. H μελέτη και άλλων αναπνευστικών παραμέτρων στην ανάκαμψη και η συσχέτιση τους με την βαρύτητα της νόσου δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς. Επίσης η άσκηση φαίνεται να έχει ευεργετικές επιδράσεις στην ποιότητα ζωής, τη λειτουργική ικανότητα και την κλινική κατάσταση των ασθενών αυτών. Σε μελέτες, η μυϊκή ισχύ φαίνεται να συσχετίζεται με παραμέτρους της ανάκαμψης. Η αερόβια διαλειμματικού τύπου άσκηση, φαίνεται ότι βελτιώνει την βελτίωση της μυϊκής ισχύ, την αγγειοδραστικότητα και την σύσταση του σώματος (body composition). Δεν υπάρχουν όμως δεδομένα για την επίδραση της συνδυασμένης διαλειμματικού τύπου άσκησης στις αναπνευστικές παραμέτρους στην πρώιμη ανάκαμψη.Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να διερευνηθεί η συσχέτιση της αναπνευστικών παραμέτρων της πρώιμης ανάκαμψης, μετά από μέγιστη καρδιαναπνευστική δοκιμασία κοπώσεως (ΚΑΔΚ) σε σχέση με τη βαρύτητα της καρδιακής ανεπάρκειας αλλά και στη συνέχεια να αξιολογηθούν οι πιθανές θετικές επιδράσεις ενός τριμήνου προγράμματος αποκατάστασης αερόβιας άσκησης, διαλειμματικού τύπου με ή χωρίς την προσθήκη μυϊκής ενδυνάμωσης σε αναπνευστικές παραμέτρους της πρώιμη ανάκαμψη.Συμπερασματικά η κινητική της αποβολής του CO2 (VCO2) και του κατά λεπτό αερισμού (VE), στην πρώιμη ανάκαμψη είναι επηρεασμένη στην καρδιακή ανεπάρκεια και ο βαθμός Οι ασθενείς με Χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια (ΧΚΑ) χαρακτηρίζονται από εύκολη κόπωση, δυσανεξία στην άσκηση και διαταραχές στην λειτουργικότητα των περιφερικών μυών. Η μελέτη της κινητικής παραμέτρων, όπως η κατανάλωση οξυγόνου (VO2) και η ανάκαμψη της καρδιακής συχνότητας στην πρώιμη ανάκαμψη, μετά από μέγιστη καρδιαναπνευστική δοκιμασία κοπώσεως (ΚΑΔΚ) σχετίζονται με την βαρύτητα και την πρόγνωση της νόσου. Η άσκηση φαίνεται να έχει ευεργετικές επιδράσεις στην ποιότητα ζωής, τη λειτουργική ικανότητα και την κλινική κατάσταση των ασθενών αυτών. H μελέτη και άλλων αναπνευστικών παραμέτρων στην ανάκαμψη και η συσχέτιση τους με την βαρύτητα της νόσου δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς. Επίσης η άσκηση φαίνεται να έχει ευεργετικές επιδράσεις στην ποιότητα ζωής, τη λειτουργική ικανότητα και την κλινική κατάσταση των ασθενών αυτών. Σε μελέτες, η μυϊκή ισχύ φαίνεται να συσχετίζεται με παραμέτρους της ανάκαμψης. Η αερόβια διαλειμματικού τύπου άσκηση, φαίνεται ότι βελτιώνει την βελτίωση της μυϊκής ισχύ, την αγγειοδραστικότητα και την σύσταση του σώματος (body composition). Δεν υπάρχουν όμως δεδομένα για την επίδραση της συνδυασμένης διαλειμματικού τύπου άσκησης στις αναπνευστικές παραμέτρους στην πρώιμη ανάκαμψη.Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να διερευνηθεί η συσχέτιση της αναπνευστικών παραμέτρων της πρώιμης ανάκαμψης, μετά από μέγιστη καρδιαναπνευστική δοκιμασία κοπώσεως (ΚΑΔΚ) σε σχέση με τη βαρύτητα της καρδιακής ανεπάρκειας αλλά και στη συνέχεια να αξιολογηθούν οι πιθανές θετικές επιδράσεις ενός τριμήνου προγράμματος αποκατάστασης αερόβιας άσκησης, διαλειμματικού τύπου με ή χωρίς την προσθήκη μυϊκής ενδυνάμωσης σε αναπνευστικές παραμέτρους της πρώιμη ανάκαμψη.Συμπερασματικά η κινητική της αποβολής του CO2 (VCO2) και του κατά λεπτό αερισμού (VE), στην πρώιμη ανάκαμψη είναι επηρεασμένη στην καρδιακή ανεπάρκεια και ο βαθμός.