Η επίδραση τροποποιημένης φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης στη συνολική λειτουργική ικανότητα ασθενών με κάταγμα αυχένος μηριαίου μετά απο ημιολική αρθροπλαστική ισχίου

Ο στόχος της παρούσας διπλής-τυφλής, στρωματοποιημένης, τυχαιοποιημένης κλινικής μελέτης ήταν η σύγκριση της επίδρασης δύο προγραμμάτων φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης στην μετεγχειρητική εξέλιξη της λειτουργικότητας των απαγωγών μυών και στην συνολική λειτουργική ικανότητα ασθενών, οι οποίοι λόγω υποκεφαλικού κατάγματος του μηριαίου οστού, είχαν υποβληθεί, με διαγλουτιαία προσπέλαση, σε ημιολική αρθροπλαστική ισχίου. Οι ενενήντα-έξι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες (48 ανά ομάδα) εκ των οποίων, η ομάδα ελέγχου ακολουθούσε το κλασσικό πρόγραμμα αποκατάστασης, ενώ η ερευνητική ομάδα ακολούθησε το προτεινόμενο πρόγραμμα φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης, το οποίο στόχευε στην προοδευτική ενδυνάμωση των απαγωγών μυών. Η εφαρμογή των δύο φυσικοθεραπευτικών προγραμμάτων διήρκησε δώδεκα εβδομάδες, αρχής γενομένης από την δεύτερη μετεγχειρητική ημέρα. Οι μετεγχειρητικές μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν στο τέλος του τρίτου μήνα -μετά το τέλος της παρέμβασης- και ξανά στο τέλος του έκτου μήνα (μέτρηση παρακολούθησης). Η ισομετρική δύναμη των απαγωγών μυών αξιολογήθηκε με δυναμόμετρο χειρός και η μετεγχειρητική λειτουργική ικανότητα των ασθενών αξιολογήθηκε με την αντικειμενική δοκιμασία TUG και με την κλίμακα λειτουργικότητας LEFS-Greek. Με βάση τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης φάνηκε, ότι το προτεινόμενο φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα, το οποίο στόχευε στην ενδυνάμωση των απαγωγών μυών, είχε σαν αποτέλεσμα την επίτευξη μεγαλύτερης απόλυτης τιμής της ισομετρικής δύναμης των απαγωγών μυών του καταγματικού μέλους και λιγότερο έλλειμμα δύναμης -όπως προκύπτει από το ratio της ισομετρικής δύναμης μεταξύ καταγματικού και ετερόπλευρου μέλους και την επίτευξη καλύτερου λειτουργικού επιπέδου -όπως αξιολογήθηκε με την κλινική δοκιμασία TUG και με το αυτοσυμπληρούμενο ερωτηματολόγιο της κλίμακας LEFS-Greek. Συμπερασματικά, το προτεινόμενο φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα προσφέρει δυνατότητα ταχύτερης και βελτιωμένης λειτουργικής αποκατάστασης σε σχέση με το κλασσικό μετεγχειρητικό πρόγραμμα σε ασθενείς με κάταγμα ισχίου. (Current Controlled Trials ISRCTN30713542)