H.D.’s poetics and euripidean drama

Στη διδακτορική μου διατριβή εξετάζω την ισόβια σχέση της H.D. με τον τραγικό ποιητή Ευριπίδη και την συμβολή του στην μορφοποίηση και εξέλιξη της ποιητικής της. Ο πολυσχιδής διάλογός της με τον Ευριπίδη εκτυλίσσεται αρχικά στον στίβο της δημιουργικής μετάφρασης, ενός χώρου δηλαδή, o οποίος παίζει καθοριστικό ρόλο στην συνεχή ανανέωση και πορεία της ποιητικής της εν γένει. Η σχέση της με τον Ευριπίδη διαρκεί πάνω από σαράντα χρόνια και συνεισφέρει σημαντικά στην πρόσληψη των Κλασικών έργων, έναν από τους απαραίτητους πολιτισμικούς και καλλιτεχνικούς στόχους των Μοντερνιστών του πρώιμου εικοστού αιώνα. Η εργασία μου αποδεικνύει πως το ενδιαφέρον της H.D. για τα έργα του Ευριπίδη εκτείνεται πολύ πέρα από μια επιφανειακή περιέργεια για την κειμενική, αισθητική ή θεματολογική τους αξία. Μέσα από την έρευνα των μεταφράσεών της πάνω στο έργο του Έλληνα δραματουργού δείχνω πως η H.D. υφαίνει ένα πολύπλευρο υπόδειγμα (pattern) πάνω στο οποίο συγκροτείται ένα διακριτό σχήμα.Μέσα από την μελέτη μου στα έργα του Ευριπίδη έφτασα στα εξής συμπεράσματα:o Η Η.D. επιλέγει την τραγωδία ως είδος για τις μεταφράσεις της κάνοντας χρήση της ειδολογικής ευελιξίας του δράματος.o Το δράμα έχει άμεση σύνδεση με την λυρική ποίηση και το έπος. Το δράμα επίσης γεφυρώνει τα λογοτεχνικά είδη μεταξύ τους και υποστηρίζει ειδολογικά υβρίδια όπως το Παλίμψηστο, την Παλινωδία και τα νεωτεριστικά σχήματα της H.D. όπως το πεζό-χορικό, την χορική ακολουθία, το πεζό κεφαλίδα (prose caption) ως εισαγωγικό σχόλιο, ανάλυση, και κριτική σε ποιητικό έργο (Ίων).o Από το δράμα του Ευριπίδη επίσης εξετάζει τις παραλλαγές των μύθων (για παράδειγμα οι Ατρείδαι, ο Τρωΐκός πόλεμος), τις θεότητες και την πρόσληψή τους αποπρογενέστερα κείμενα H Η.D. αφομοιώνει τις τραγωδίες του Ευριπίδη σε μεγάλο μέρος του ποιητικού της έργου και το πολύπλοκο αυτό εγχείρημα της επιτρέπει να προχωρήσει την ποιητική της πέρα από τον Ευριπίδη επεκτείνοντας ταυτόχρονα το δραματικό του έργο.o Ο Έλληνας δραματουργός της δίνει τα στοιχεία μέσα από το μύθο, την διακειμενικότητα, την ρητορική, τα χορικά και την σχέση τους με άλλα συγγενή είδη ποίησης. Το έργο του παρεισφρύει σε κάθε είδος με το οποίο πειραματίστηκε η H.D., αναγεννά και ανανεώνει τις πηγές της, και της δίνει το υλικό για να σχηματίσει την δική της –μεταφρασμένη- Ελληνικότητα.