
Decision support systems for participatory flood risk and disaster management
Author(s) -
Panayiotis Sophronides,
Παναγιώτης Σωφρονίδης
Publication year - 2021
Language(s) - Uncategorized
Resource type - Dissertations/theses
DOI - 10.12681/eadd/39183
Subject(s) - flood myth , environmental planning , citizen journalism , emergency management , decision support system , risk analysis (engineering) , flood risk management , environmental resource management , business , water resource management , engineering , computer science , environmental science , geography , political science , data mining , archaeology , world wide web , law
Η διδακτορική διατριβή με τίτλο «Συστήματα Στήριξης Αποφάσεων για Συμμετοχική Διαχείριση της Πλημμυρικής Διακινδύνευσης και των Πλημμυρικών Καταστροφών», έχει ως στόχο να διερευνήσει κριτικά την υφιστάμενη γνώση και να εξεύρει και να προτείνει λύσεις προς την κατεύθυνση βελτίωσης της επίγνωσης μιας κατάστασης προκειμένου οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων για διαχείριση της πλημμυρικής διακινδύνευσης και των πλημμυρικών καταστροφών να υποστηρίζονται με τρόπο αποτελεσματικό. Προς επίτευξη τούτου, η διατριβή πραγματοποιεί δύο θεωρητικές καθώς και δύο εμπειρικές μελέτες. Η πρώτη θεωρητική μελέτη αυτή της διατριβής (κεφάλαιο 2), επιχειρεί να εντάξει το πολυεπίπεδο Ολλανδικό σύστημα ασφαλείας απο πλημμύρες σε ένα συστηματικό, πολυεπιστημονικό και συνεργατικό μεθοδολογικό πλαίσιο επίλυσης σύνθετων προβλημάτων που ονομάζεται γεωσχεδιασμός. Η δεύτερη θεωρητική μελέτη αυτής της διατριβής (κεφάλαιο 4) μέσα από μια εκτεταμένη βιβλιογραφική έρευνα παραθέτει επισκόπηση καινοφανών πληροφοριακών εννοιών προς την κατεύθυνση βελτίωσης της επίγνωσης μιας κατάστασης. Επίσης, διερευνά πώς αυτές οι έννοιες μπορούν να αξιοποιηθούν σε περίπτωση απόκρισης σε έκτακτη ανάγκη. Η πρώτη εμπειρική μελέτη αυτής της διατριβής (κεφάλαιο 3) διενεργεί μια μελέτη περίπτωσης όσον αφορά στην περιοχή Heerhugowaard της Ολλανδίας προκειμένου να διερευνήσει τη χρησιμότητα των εικονικών τρισδιάστατων μοντέλων πόλης στην επικοινωνία και διαχείριση της πλημμυρικής διακινδύνευσης. Επιπλέον, εννοιολογικοποιεί ένα τρισδιάστατο πληροφοριακό σύστημα το οποίο βασίζεται στα εικονικά τρισδιάστατα μοντέλα πόλης ως βήμα προς την κατεύθυνση προσδιορισμού ενός πλαισίου για συστήματα ικανά να υποστηρίξουν τη διαχείριση της πλημμυρικής διακινδύνευσης και την ετοιμασία για πλημμυρικές περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Τέλος, η δεύτερη εμπερική μελέτη αυτής της διατριβής (κεφάλαιο 5) μέσα από μια σειρά βημάτων τα οποία περιλαμβάνουν βιβλιογραφική ανασκόπηση, οργάνωση άσκησης πεδίου με ρεαλιστικά πλημμυρικά σενάρια και ερωτηματολόγια για καταγραφή της κρίσης των εμπειρογνωμόνων, αξιολογεί και παραθέτει τα αποτελέσματα μιας εμπειρικής ανάλυσης όσον αφορά στην προστιθέμενη αξία των δικτυοκεντρικών συστημάτων στην υποστήριξη της απόκρισης σε πλημμυρικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Τα ευρήματα αυτής της διατριβής αποτελούν βήμα προς την κατεύθυνση ανάπτυξης και υιοθέτησης καινοτόμων πληροφοριακών συστημάτων που υποστηρίζουν αποτελεσματικά την ανταλλαγή πληροφοριών, την επικοινωνία και τη συνεργασία μεταξύ των υπηρεσιών ασφαλείας και των επαγγελματιών τους, οι οποίοι βασισμένοι σε βελτιωμένη επίγνωση μιας κατάστασης δύνανται να διαχειριστούν αποδοτικότερα τη πλημμυρική διακινδύνευση σε μια περιοχή μελέτης ή να αντιμετωπίσουν τελέσφορα ένα περιστατικό πλημμύρας μικρής κλίμακας ή μια πλημμυρική κατάσταση μεγάλης κλίμακας. Ωστόσο ένα σύστημα από μόνο του δεν αρκεί για να λύσει όλα τα εν δυνάμει οργανωτικά προβλήματα των υπηρεσιών ασφαλείας ενός κράτους. Επιπλέον, η δημιουργία επίγνωσης όσον αφορά σε μια κατάσταση δεν αναπτύσσεται από ένα σύστημα με λογική μαύρου κουτιού. Η δημιουργία επίγνωσης μιας κατάστασης σχετίζεται με τη ψυχολογική, νοητική και γνωσιακή κατάσταση του τελικού χρήστη ενός συστήματος. Επιπρόσθετα, η επίτευξη επίγνωσης μιας κατάστασης μπορεί να επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες όπως οι προηγούμενες εμπειρίες, το εκπαιδευτικό υπόβαθρο, η οργανωσιακή κουλτούρα, οι στόχοι καθώς και οι προσδοκίες των διαφόρων φορέων ασφαλείας. Προκειμένου η εισαγωγή και χρήση καινοτόμων πληροφοριακών συστημάτων από τους διάφορους φορείς ασφαλείας να στεφθεί με επιτυχία, πρέπει να γίνεται προσεκτικά και σε διαφορετικά στάδια με ενεργό συμμετοχή της διεύθυνσής τους, λαμβάνοντας υπόψη το θεσμικό πλαίσιο, τις οργανωτικές δομές, πρότυπα και κανόνες και κυρίως τον ανθρώπινο παράγοντα.