Dementia among health workers

Άνοια είναι η προοδευτική επιδείνωση ενός μη αναστρέψιμου κλινικού συνδρόμου στη γνωστική λειτουργία- την ικανότητα να επεξεργάζεται τη σκέψη. Η άνοια αποτελεί ένα σημαντικό ζήτημα σε όλο τον κόσμο κατά τον 21ο αιώνα καθώς βρίσκεται υπό ανίχνευση και υπό προσπάθεια διαχείρισης από τους επαγγελματίες υγείας. Ένα σημαντικό ποσοστό των ασθενών με γνωστικά σημάδια και συμπτώματα δεν εντοπίζεται από τους επαγγελματίες υγείας. Η εργασία αυτή στοχεύει στον προσδιορισμό των βασικών εμποδίων και των φραγμών στην επιτυχή διάγνωση και την αντιμετώπιση της άνοιας. Η εργασία αποτελείται από τέσσερις συγχρονικές μελέτες που εξετάζουν το πρόβλημα από διαφορετικές οπτικές γωνίες.Η πρώτη μελέτη που διεξήχθη εντόπισε τις γενικές γνώσεις των γενικών ιατρών, τις πρακτικές και τα εμπόδια όσον αφορά τη διάγνωση και την αντιμετώπιση της άνοιας. Η μελέτη χρησιμοποίησε τυποποιημένα ερωτηματολόγια που καλύπτουν τις γνώσεις, τις πρακτικές και τα εμπόδια, τα οποία διανεμήθηκαν σε ένα σκόπιμα επιλεγμένο δείγμα γενικών παθολόγων στο Κατμαντού του Νεπάλ. Η μελέτη αυτή διαπίστωσε ότι η γνώση των επαγγελματιών όσον αφορά τη διάγνωση και την αντιμετώπιση της άνοιας δεν ήταν ικανοποιητική. Επιπρόσθετα, εντοπίστηκαν τα ακόλουθα εμπόδια στη διάγνωση και την αντιμετώπιση: ανακοίνωση της διάγνωσης, αρνητικές απόψεις για την άνοια, δυσκολία στην διάγνωση της άνοιας σε αρχικό στάδιο, αποδοχή των ειδικών, ευθύνη για επιπλέον θέματα, γνώση της άνοιας και της γήρανσης, λιγότερη επίγνωση της μείωσης των ικανοτήτων, μειωμένοι πόροι για το χειρισμό της φροντίδας, έλλειψη ειδικών κατευθυντήριων γραμμών, και περιορισμένη γνώση της επιδημιολογίας.Η δεύτερη μελέτη αφορά τις πρακτικές διάγνωσης, την εμπιστοσύνη, τις πρακτικές διαχείρισης και τις δυσκολίες των πολλών ειδικευμένων ιατρών σχετικά με την άνοια. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι διέγνωσαν περισσότερα ψευδή θετικά και ψευδή αρνητικά αποτελέσματα κατά μέσο όρο των νέων περιπτώσεων άνοιας και η πλειοψηφία εξέφρασε την επιθυμία να λάβει ειδική εκπαίδευση στην άνοια για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους.Η τρίτη μελέτη αφορά τις γνώσεις, τις πρακτικές και τα εμπόδια των νοσηλευτών σχετικά με τη φροντίδα της άνοιας. Η μελέτη αυτή αφορούσε μια σκόπιμη δειγματοληψία με 44 εγγεγραμμένους νοσηλευτές χρησιμοποιώντας δομημένα ερωτηματολόγια πολλαπλής επιλογής που κάλυπταν δημογραφικές ερωτήσεις, γνώσεις σχετικά με την άνοια, διαχείριση της άνοιας και εμπόδια στην παροχή φροντίδας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η γνώση των νοσηλευτών όσον αφορά τη διάγνωση, τη διαχείριση και τη φροντίδα της άνοιας δεν ήταν ικανοποιητική. Η φροντίδα και η διαχείριση των ασθενών με άνοια στο νοσοκομείο είναι μια πρόκληση για τους νοσηλευτές στο Νεπάλ. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα και πολιτικές φροντίδας υγείας απαιτούνται για την αύξηση της επίγνωσης της άνοιας στη νοσηλευτική πρακτική όσον αφορά τη διαχείριση και τη φροντίδα.Η τέταρτη μελέτη αναφέρεται σε μια ανασκόπηση των παρεμβάσεων που αποσκοπούν στη βελτίωση της γνώσης, στον εντοπισμό των πρακτικών και στη διαχείριση της άνοιας ανάμεσα στους επαγγελματίες υγείας. Οι επαγγελματίες υγείας διαδραματίζουν ένα βασικό ρόλο στην ανίχνευση και τη διαχείριση της άνοιας. Ωστόσο, υπάρχει ένα κενό στη βιβλιογραφία ως προς το τι αντιπροσωπεύει τη βέλτιστη πρακτική όσον αφορά την εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας στη βελτίωση των πρακτικών ανίχνευσης της άνοιας και της διαχείρισης της. Έτσι, ο στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να συνθέσει τις συγκεντρωτικές μελέτες που αποσκοπούν στη βελτίωση της γνώσης της φροντίδας υγείας, στον εντοπισμό τωνπρακτικών και στη διαχείριση της άνοιας ανάμεσα στους επαγγελματίες υγείας. Οι σχετικές βάσεις δεδομένων των ιατρικών και κοινωνικών επιστημών ερευνήθηκαν και 25 μελέτες παρέμβασης εντοπίστηκαν. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι προγράμματα συνεργασίας που βασίζονται σε πρακτικά σεμινάρια στην κοινότητα και πολυδιάστατα εκπαδευτικά προγράμματα ήταν.τα πιο αποτελεσματικά. Η πρώιμη διάγνωση, διαχείριση και φροντίδα των ασθενών με άνοια μπορεί να βελτιωθεί με: συνδυασμό (μεταξύ των επαγγελματιών υγείας) προγραμμάτων παρέμβασης, προγραμμάτων με βάση τη θεωρία, καλύτερη κατάρτιση στην πληροφορική, εκπαίδευση δεξιοτήτων, αυτο-κατευθυνόμενη μάθηση και ηλεκτρονικές παρεμβάσεις και πολλαπλές επισκέψεις σε πιθανούς ασθενείς με άνοια.Το γενικό συμπέρασμα της διδακτορικής διατριβής είναι ότι επαγγελματίες υγείας πρέπει να υποστηρίζονται για να βελτιώσουν τις γνώσεις τους, για να αντιμετωπίζουν συμπεριφορικά προβλήματα που σχετίζονται με την άνοια, να ενημερώνονται για τις υπηρεσίες και να έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν σε πιο έγκαιρη διάγνωση στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Μελλοντικά προγράμματα παρέμβασης θα πρέπει να εκπαιδεύουν τους επαγγελματίες υγείας με εξειδικευμένα προγράμματα που είναι καταρτισμένα ως προς το περιεχόμενο.