Η ανοσολογική απόκριση των ασθενών με σύνδρομο υπνικής άπνοιας

Εισαγωγή: Το Σύνδρομο Απνοιών Υποπνοιών Ύπνου ( ΣΑΥΥ) ενδέχεται να συνδέεται με αυξημένα επίπεδα IL-6 και TNF-α στο πλάσμα. Υποθέσαμε πως τα επίπεδα πλάσματος IL-6 και TNF-α αύξανονται κατά τη διάρκεια της νύχτας σε ασθενείς με ΣΑΥΥ, ως αποτέλεσμα διαλείποντων, έντονων συσπάσεων του διαφράγματος και των επεισοδίων υποξαιμίας που προκαλούν οι αποφρακτικές άπνοιες και υπόπνοιες. Επιπρόσθετα, τα μονοκύτταρα και τα μυοκύτταρα του διαφράγματος είναι η πηγή των αυξημένων κυκλοφορούντων κυτταροκινών και το οξειδωτικό stress συνιστά το ερέθισμα.Μέθοδοι: Μελετήσαμε 28 ασθενείς διεγνωσμένους με ΣΑΥΥ και 11 υγιείς μάρτυρες.Οι ασθενέις με ΣΑΥΥ υπεβλήθησαν σε 4 πολυσωματοκαταγραφικές (ΠΣΚ) μελέτες ύπνου. Πρότυπη μελέτη, η οποία συνιστούσε επανάληψη της αρχικής διαγνωστικής μελέτης.Κατά τη δεύτερη μελέτη, έγινε χορήγηση οξυγόνου (Fi02 85-90%) μέσω μάσκας χωρίς επανεισπνοή. Κατά την τρίτη συνεδρία, χορηγήθηκε συνεχής θετική πίεση αεραγωγών (CPAP) με ρινική μάσκα. Η τέταρτη συνεδρία ήταν μία πρότυπη ΠΣΚ μελέτη, αφού χορηγήθηκε αντιοξειδωτική αγωγή για 2 μήνες.Τα υγιή άτομα που αποτέλεσαν την ομάδα μαρτύρων υποβλήθηκαν σε μία και μοναδική πρότυπη ΠΣΚ μελέτη. Έγινε λήψη δειγμάτων περιφερικού αίματος των συμμετεχόντων κατά την αρχική αξιολόγηση, ανά 20 λεπτά και 30 λεπτά μετά την τελική πρωινή αφύπνιση.Τα επίπεδα πλάσματος της ιντερλευκίνης-6 (IL-6) και του παράγοντα νέκρωσης όγκων-α (TNF-α) μετρήθηκαν με χρήση κιτ ELISAΗ ανίχνευση κυτταροκινών με κυτταρομετρία ροής πραγματοποιήθηκε όπως έχει περιγραφεί. Η συχνότητα των δύο συχνότερων πολυμορφισμών του γονιδίου προαγωγέα της IL-6 μελετήθηκαν στον πληθυσμό ΣΑΥΥ και τους υγιείς μάρτυρεςΑποτελέσματα: Άτομα που πάσχουν από σοβαρό ΣΑΥΑ παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα της IL-6 στο πλάσμα από τους υγιείς μάρτυρες.. Η διακύμανση της IL-6 προβλέφθηκε ανεξάρτητα, από τη διάρκεια των απνοϊκών επεισοδίων και τον μέσο κορεσμό οξυγόνου Η φλεγμονώδης απόκριση στο ΣΑΥΑ δεν είναι ομοιόμορφη στο σύνολο της κοόρτης μας αλλά διακυμένεται μεταξύ μίας ομάδας που εμφανίζει αύξηση της IL-6 στο πλάσμα και σε μία άλλη που δεν εμφανίζει. Η διαφορετική απόκριση μεταξύ των δύο ομάδων δεν μπορεί να αποδοθεί σε πολυμορφισμό του υποκινητή του γονιδίου της IL-6. Οι δύο ομάδες εμφανίζουν διαφορετικούς τύπους υπνικών επεισοδίων. Η συμπληρωματική χορήγηση οξυγόνου και η χορήγηση θεραπείας με ρινική μάσκα CPAP μειώνουν τη νυκτερινή φόρτιση με IL-6 στα άτομα με αύξηση της IL-6, σε σύγκριση με την πρότυπη μελέτη. Τα μονοκύτταρα δεν είναι η πηγή της αυξημένης κυκλοφορούσας IL-6 στην κοόρτη ασθενών με ΣΑΥΑ. Η χορήγηση αντιοξειδωτικής θεραπείας δε μειώνει τα επίπεδα IL-6. Τα αποτελέσματα αυτά δεν παρατηρήθηκαν σε σχέση με τα επίπεδα TNF-a στο πλάσμα.Το έυρημα της ανομοιομορφίας στην ανοσολογική απόκριση των ασθενών με ΣΑΥΥ μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις σε ότι αφορά τις καρδιοαγγειακές συνέπειες του συνδρομου και άρα χρήζει περαιτέρω διερεύνησης. Παρ ‘όλο που το ερέθισμα και η πηγή των κυτταροκινών συνεχίζει να είναι αδιευκρίνιστη, τα αποτελέσματα αυτής της εργασίας κάνουν την αρχική μας υπόθεση πιο πίθανη.