Αντοχή στη διάτμηση ρητινωδών κονιών σε επιφάνειες μονολιθικής ζιρκονίας

Τα τελευταία χρόνια τα κεραμικά ζιρκονίας έχουν σημαντική θέση στην επανορθωτική οδοντιατρική λόγω των προηγμένων μηχανικών τους ιδιοτήτων. Ένα από τα μειονεκτήματά τους είναι η υποδεέστερη συγκόλληση με τις ρητινώδεις κονίες σε σύγκριση με άλλα αδροποιούμενα κεραμικά. Δεν υπάρχει ακόμη καθολικά αποδεκτό πρωτόκολλο συγκόλλησης σε επιφάνεια ζιρκονίας. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η μελέτη της επίδρασης διαφόρων τεχνικών επεξεργασίας επιφάνειας μονολιθικής ζιρκονίας και διαφορετικών ρητινωδών κονιών στην αντοχή δεσμού σε διάτμηση προκειμένου να βρεθεί ο βέλτιστος συνδυασμός συγκολλητικού μέσου-επεξεργασίας.Υλικά και Μέθοδος: Εκατόν ογδοντα κεραμικοί δίσκοι μονολιθικής ζιρκονίας κατασκευάσθηκαν και οι εγκιβωτίστηκαν σε πλαστικούς σωλήνες, οι οποίοι χωρίστηκαν σε τρεις κύριες ομάδες ανάλογα με την επιφανειακή επεξεργασία ως εξής: α) Η ομάδα ελέγχου (PΟL), β) ομάδα αμμοβολής (AL) και γ) ομάδα τριβοχημικής επεξεργασίας (SJ). Μετά τις επεξεργασιες επιφάνειας έγινε οπτική μικροσκοπία, 3-D προφιλομετρία και φασματοσκοπία Raman. Για τη δοκιμασία συγκόλλησης χρησιμοποιήθηκαν τρεις διαφορετικές ρητινώδεις κονίες : Panavia 2.0 (PF), Multilink Automix (ML) και Permacem 2.0 (PC). Όλα τα δείγματα (Ν = 180) φυλάχθηκαν για μία εβδομάδα στο νερό στους 37 ° C, μισά εκ των οποίων (Ν = 90) υποβλήθηκαν περαιτέρω σε 500 θερμικούς κύκλους 5-55οC. Όλα τα δείγματα τοποθετήθηκαν σε μηχανή εφελκυσμού προκειμένου να καθορίσει τη μέγιστη αντοχή του δεσμού κάθε δείγματος στη διάτμηση. Μετά την αποκόλληση όλες οι επιφάνειες ζιρκονίας εξετάστηκαν σε στερεοσκοπικό μικροσκόπιο. Πριν την συγκόλληση των δοκιμίων μετρήθηκαν τέσσερις παράμετροι τραχύτητας (Sa, Sz, Sdr, Sci) και το κλάσμα μονοκλινούς φάσης με οπτική προφιλομετρία και φασματοσκοπία Raman αντίστοιχα. Στα αποτελέσματα του οπτικού προφιλόμετρου έγινε στατιστική ανάλυση one-way ANOVA για την εκτίμηση της συνολικής στατιστικής σημαντικότητας με το δείκτη Wilk’s λ και στη συνέχεια τυπική μονοπαραγοντική διαδικασία για τις ομάδες επεξεργασίας. Μεμονωμένες συγκρίσεις έγιναν με τη χρήση στατιστικών αναλύσεων ελάχιστης σημαντικής διαφοράς (LSD). Έγινε στατιστική επεξεργασία 3-way ANOVA για τη συσχέτιση των μεθόδων επεξεργασίας, του είδους ρητινώδους κονίας και της υδροθερμικής ανακύκλωσης σε συνδυασμούς σε σχέση με την αντοχή δεσμού σε διατμητικές τάσεις. Μεμονωμένες συγκρίσεις έγιναν με τη χρήση στατιστικών αναλύσεων ελάχιστης σημαντικής διαφοράς (LSD). Για τη στατιστική ανάλυση του τύπου θραύσης έγινε 3Χ2 διασταύρωση πινάκων για κάθε ρητινώδη κονία. Όλοι οι πίνακες διπλής εισόδου αναλύθηκαν για στατιστική σημαντικότητα με τη στατιστική x2. Όλες οι αναλύσεις έγιναν με τη βοήθεια λογισμικού STATISTICA 10 software της εταιρείας StatSoft Inc. Αποτελέσματα: Η ομάδα ελέγχου (POL) είχε στατιστικά σημαντικά μικρότερες τιμές σε όλες τις παραμέτρους τραχύτητας από τις ομάδες επεξεργασίας AL και SJ. Οι ομάδες AL και SJ δεν παρουσίασαν στατιστικά σημαντικές διαφορές σε τρεις παραμάτρους τραχύτητας(Sa, Sz, Sdr). Το κλάσμα μονοκλινούς φάσης και στις τρεις επεξεργασίες επιφάνειες ήταν υψηλό (33-43%) και δεν επηρεάστηκε από την επεξεργασία της επιφάνειας. Η υδροθερμική ανακύκλωση προκάλεσε μείωση της αντοχής στη διάτμηση σε όλες τις ομάδες. Οι κονίες Permacem 2.0 και Mutilink Automix σε συνδυασμό με τριβοχημική επίστρωση πυριτίας και ενεργοποιητή επιφάνειας Monobond plus παρουσίασαν τις υψηλότερες τιμές αντοχής στη διάτμηση (24,9 και 23,8 MPa αντίστοιχα). Η κονία Panavia F 2.0 είχε υψηλότερες τιμές μετά από την επεξεργασία AL (15,7 MPa). Η κονία Multilink Automix είχε σχεδόν μηδενικές τιμές με επεξεργασία POL και AL (0,4 και 2,4 MPa αντίστοιχα). Ο τύπος θραύσης ακολούθησε σχεδόν ανάλογα την αύξηση τιμών αντοχής στη διάτμηση.Συμπέρασμα: Εντός των ορίων του πειράματος, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι η τριβοχημική επεξεργασία σε συνδυασμό με συγκολλητικά μονομερή είναι μια πολλά υποσχόμενη μέθοδος συγκόλλησης υλικών ζιρκονίας