Παραστασιακό άγχος και πάγωμα επί σκηνής: Ψυχομετρική αξιολόγηση και διαγνωστική επικύρωση κλείδας παρατήρησης παιδιών στην προεφηβεία για τον εκπαιδευτικό

Η σχολική θεατρική παράσταση αποτελεί μία κορυφαία στιγμή δημιουργικής έκφρασης επιτελώντας πολλαπλές εκπαιδευτικές λειτουργίες και καλλιτεχνικούς σκοπούς. Ωστόσο, όσοι λαμβάνουν μέρος ως ηθοποιοί έρχονται αντιμέτωποι με πολλές δυσκολίες που πρέπει να ξεπεράσουν προκειμένου να υποστηρίξουν τον ρόλο τους, γεγονός το οποίο αποτελεί πηγή άγχους για τους ίδιους. Ορισμένα άτομα αισθάνονται άβολα στη σκηνή λόγω του άγχους που τους δημιουργείται από την κοινωνική τους έκθεση με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η παιδαγωγική λειτουργία της παράστασης. Αν και είναι γενικά αποδεκτό ότι το άγχος αυτό μπορεί να λειτουργήσει θετικά, όταν υπάρχει σε τέτοιο βαθμό ώστε να κινητοποιεί το άτομο να λειτουργεί αποτελεσματικά, υποστηρίζεται ότι η έκθεση σε υπερβολικά αγχογόνες καταστάσεις δύναται να επιφέρει αρνητικές συνέπειες. Στο πλαίσιο αυτό η εποπτεία των επιπέδων του άγχους επί σκηνής κρίνεται επιτακτική. Σκοπός της εργασίας είναι η παρουσίαση ενός εργαλείου καταγραφής και αξιολόγησης των επιπέδων του παραστασιακού άγχους προεφήβων μαθητών, όταν οι τελευταίοι λαμβάνουν μέρος σε μία θεατρική παράσταση. Για την επίτευξη του σκοπού αξιοποιήθηκαν δεδομένα παρατήρησης από 792 μαθητές που έπαιζαν ρόλους σε σχολικές θεατρικές παραστάσεις. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης δημιουργήθηκε μέσω ψυχομετρικών μεθόδων μία σύντομη, αξιόπιστη και έγκυρη κλείδα παρατήρησης για τον εκπαιδευτικό και μέσω μεθευρετικών τεχνικών υπολογιστικής νοημοσύνης ένας διαγνωστικός μηχανισμός εντοπισμού επικίνδυνων επιπέδων παραστασιακού άγχους, παρέχοντας παράλληλα στοιχεία επιπολασμού για το φαινόμενο του παγώματος επί της σκηνής σε πληθυσμούς προεφήβων.