Αποκωδικοποιώντας την υλοποίηση της διαφοροποιημένης διδασκαλίας

Σκοπός της έρευνας ήταν η καταγραφή υλοποίησης της διαφοροποιημένης διδασκαλίας σε ένα δημοτικό σχολείο, έπειτα από συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε επιμόρφωση και υποστήριξη. Για τη συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε συστηματική παρατήρηση 22 εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Οι οκτώ από αυτούς δίδασκαν στην Α’, Β’ και Γ’ τάξη δημοτικού, οι επτά στη Δ’, Ε’ και ΣΤ’ δημοτικού και οι επτά ήταν εκπαιδευτικοί ξένων γλωσσών. Για τη συλλογή των δεδομένων αξιοποιήθηκε προσαρμογή του πρωτόκολλου των Cassady, Speirs Neumeister, Adams, Cross, Dixon, & Pierce (2004). Η ανάλυση των δεδομένων ανέδειξε ότι οι εκπαιδευτικοί προτιμούν συγκεκριμένους τρόπους και περιοχές διαφοροποίησης, ενώ δυσκολεύονται περισσότερο σε διαφοροποιήσεις που αφορούν το περιεχόμενο της διδασκαλίας, καθώς και την αξιολόγηση της μάθησης. Ειδικότερα, οι εκπαιδευτικοί φαίνεται να επιλέγουν τη διαφοροποίηση του τρόπου επεξεργασίας από τους μαθητές, αξιοποιώντας όλες τις διαστάσεις της ταυτότητας του μαθητή, και να εφαρμόζουν διαφορετικούς τρόπους ομαδοποίησης. Όσον αφορά τα υλικά που αξιοποιούν για τη διδασκαλία, αυτά ποικίλλουν ενώ οι εκπαιδευτικοί αξιοποιούν κυρίως τη διάλεξη με συζήτηση, τη χρήση ερωτήσεων και την αλληλεπίδραση με τους μαθητές σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Από την ανάλυση των δεδομένων αναδείχθηκε, επίσης, ότι οι εκπαιδευτικοί είναι πιθανόν να επιλέγουν διαφορετικούς τρόπους διαφοροποίησης ανάλογα με την ηλικία των παιδιών που διδάσκουν, επιλέγοντας πιο διευρυμένες διαφοροποιήσεις στις μεγαλύτερες τάξεις του δημοτικού.