Introductory Comments

Introductory CommentsNeighbourhood as a Cultural and Social Problem, the central theme of the fourth volume of the annual Colloquia Humanistica, seems to be a subject of importance in all cultural contexts. This universality does indeed find its multidimensional exemplification in our current issue, which draws on cases from throughout Europe and the globe. An unexpected context for the theme of Colloquia Humanistica’s fourth issue is the pair of notions, well rooted in the world of Balkan Sephardic Jews, of baška and barabar. Baška is synonymous with maintaining the distinctiveness of one’s community in the face of assimilationist temptations. Barabar denotes integration with the outside world. In the multicultural world of the Balkans, however, both these notions constituted and indivisible pair, the meaning of one completing the sense of the other, so that together, they taught the members of the community a valuable lesson about the strength to be derived from a wise integration that does not sacrifice the group’s identity.What is most interesting in this fourth issue of Colloquia Humanistica are the paths which united, and at times tragically divided neighbours. After all, it is from these paths that the net of cultural influences is woven, influences which inspire us all. We hope you enjoy this journey. Uwagi wstępneCzwarty numer rocznika Colloquia Humanistica zawiera blok tematyczny Neighbourhood as a Cultural and Social Problem, temat, jak się wydaje, ważny w każdym kontekście kulturowym. I rzeczywiście numer przynosi jego wieloaspektową ilustrację odwołującą się do różnych regionów Europy i świata. Dla tytułowej problematyki czwartego numeru Colloquia Humanistica można odnaleźć nieoczekiwany kontekst w zakorzenionеј w świecie Żydów sefardyjskich na Bałkanach parze pojęć: baška i barabar. Baška jest synonimem zachowania odrębności wspólnoty w obliczu asymilacyjnych pokus. Barabar oznacza integrację ze światem zewnętrznym. Obydwa pojęcia jednak funkcjonowały w wielokulturowym bałkańskim świecie jako nierozdzielna para, ich znaczenie zatem wzajemnie się dopełniało, tworząc swoiste przesłanie dla każdego członka wspólnoty o sile wynikającej z rozumnej integracji, która nie niszczy odrębności własnej grupy.W oddawanym do rąk czytelnika czwartym numerze Colloquia Humanistica  najciekawsze są drogi, które łączyły sąsiadów. One przecież tworzą siatkę wpływów kulturowych, z których wszyscy czerpiemy.