Rola impulsywności, lęku oraz poczucia własnej skuteczności u osób uprawiających hazard problemowo

The aim of the study was to assess the role of impulsivity, anxiety and self-efficacy as predictors of problem gambling.MethodsIn the study the following methods were used:•Polish adaptation of Impulsive Behaviour Scale (UPPS) by Whiteside & Lynam•State-Trait Anxiety Inventory by Spielberger•Generalised Self-Efficacy Scale (GSES) by Schwarzer, Jerusalem and Juczyński•Canadian Problem Gambling Index (CPGI)One hundred fifty seven men were evaluated. There were four groups of subjects: 1) patients with problem gambling, 2) patients with problem gambling and alcohol dependence (dual diagnosis), 3) patients with alcohol dependence and 4) non-dependent persons.ResultsPatients with problem gambling and alcohol dependence have a similar level of urgency to patients with problem gambling and significantly higher than patients with alcohol dependence and the non-dependent persons. Higher urgency as well as lack of premeditation confirms the higher level of impulsivity among persons with problem gambling and those with dual diagnosis. The level of anxiety is similar in the group of persons with problem gambling and alcohol dependence and significantly higher in comparison with the non-dependent group. The level of self-efficacy is significantly lower among patients with problem gambling or alcohol dependence. Anxiety as a trait is the predictor of problem gambling. The role of impulsivity as the predictor has not been directly confirmed but urgency is the predictor of anxiety.ConclusionsThe observed relationship indicates the usefulness of therapy and prevention focused on helping patients with problem gambling or alcohol dependence to cope with anxiety and the need to individualise the treatment process due to the pathogenesis of problem gambling.StreszczenieWprowadzenieCelem badań było sprawdzenie roli impulsywności i lęku, a także poczucia własnej skuteczności, jako predyktorów problemowego hazardu.MetodaW badaniu zastosowano:•Polską adaptację skali UPPS (Urgency, Premeditation Perseverance, Sensation seeking) Whiteside’a i Lynama do pomiaru impulsywności•Inwentarz Stanu i Cechy Lęku (STAI) Spielbergera•Skalę Uogólnionego Poczucia Własnej Skuteczności (GSES) według Schwarzera, Jerusalem i Juczyńskiego•Kanadyjski Indeks Problemowego Hazardu (CPGI).Badaniu zostało poddanych 157 mężczyzn zaliczonych do jednej z czterech grup: 1. osób uprawiających problemowo hazard, 2. osób z podwójną diagnozą (problemowo uprawiających hazard i uzależnionych od alkoholu), 3. osób uzależnionych od alkoholu oraz 4. osób nieuzależnionych (grupa kontrolna).WynikiNajwyższa popędliwość (urgency) charakteryzuje grupę osób z podwójną diagnozą i jest najbardziej zbliżona do nasilenia tej tendencji w grupie osób uprawiających problemowo hazard oraz istotnie wyższa w porównaniu z dwoma pozostałmi. Wyższa popędliwość oraz niższy poziom przezorności (premeditation) – potwierdzają istotnie wyższą impulsywność w obu grupach uprawiających problemowo hazard w porównaniu z pozostałymi. Osoby z trzech grup: uprawiające problemowo hazard, z podwójną diagnozą i uzależnione od alkoholu wykazują podobny poziom lęku i jest on istotnie wyższy w porównaniu z osobami z grupy kontrolnej. Poczucie własnej skuteczności jest istotnie niższe wśród osób z podwójną diagnozą. Predyktorem problemowego hazardu jest lęk jako cecha. Żaden z wymiarów impulsywności nie pełni tej roli bezpośrednio, jednakże popędliwość pozostaje z nim w ścisłym związku.WnioskiStwierdzona zależność wskazuje na przydatność pracy terapeutycznej i profilaktycznej skoncentrowanej na radzeniu sobie z lękiem przez pacjentów uprawiających problemowo hazard, jak również na potrzebę zindywidualizowania procesu terapeutycznego ze względu na patogenezę problemu hazardowego