Wielkości graniczne statycznych wskaźników płynności finansowej

Powszechnie wiadomo, że płynność finansowa to zdolność podmiotu do wywiązywania się z zobowiązań bieżących. Płynność statyczną opisują wskaźniki bazujące na wielkościach bilansowych, natomiast wskaźniki płynności krótkoterminowej to wskaźniki płynności bieżącej, szybkiej i gotówkowej. Są one chętnie stosowane przez praktyków, jednakże ich ocena stanowi pewien problem. Wielkościom granicznym w ocenie tych właśnie wskaźników poświęca się coraz mniej miejsca w literaturze przedmiotu ostatnich 10 lat. Na przykład J. Wartini-Twardowska i Z. Twardowski (2011, s. 64), opisując jeden ze wskaźników, wielkościom granicznym poświęcają stosowny komentarz, ale jedynie w przypisie. W zamian, w ocenie płynności statycznej, proponuje się wiele innych rozwiązań, które ułatwiają jej ocenę. Pierwszy nurt oceny statycznej, krótkoterminowej płynności finansowej można nazwać Daviesowskim. D. Davies (1993, s. 42–50) zdecydowanie negatywnie wypowiadał się na temat tworzenia normatywów. Twierdził on, że w poszczególnych branżach firmy mają różny poziom środków obrotowych i zapotrzebowanie na te środki zmienia się pod wpływem m.in. specyfiki branży. Zwolennicy tego podejścia ignorują ogólne wielkości graniczne w ocenie statycznej, krótkoterminowej płynności finansowej na rzecz średnich sektorowych. Na przykład D. Wędzki (2009, s. 302) czy B. Pomykalska i P. Pomykalski (2007, s. 75), opisując wskaźnik bieżącej płynności, nie skupiają się na wielkościach granicznych, ale na średnich sektorowych dla wybranych okresów. Ma to uzasadnienie również w badaniach zachodnich. Na przykład Glimer (1985) koncentrował się na badaniu optymalnego poziomu płynnych aktywów przedsiębiorstw z danego sektora. Niezliczone są też badania prezentujące wybrane sektory, np. sektor spożywczy (Marques, Braga, 1995). Drugim nurtem jest nurt controllingowy. Zgodnie z nim ocena statycznej, krótkoterminowej płynności finansowej jest możliwa głównie za pomocą analizy rotacji lub poziomu poszczególnych składników aktywów obrotowych oraz zobowiązań, czy