English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Plus monthly

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Free Plan

boekjaren aanvangend op of na 1 januari 2018 en kent dus een lange implementatieperiode van ruim 41 maanden. De reden voor deze lange periode is gelegen in het feit dat vooral banken tijd nodig hebben om IFRS 9 te implementeren. Met name twee gebieden veroorzaken in deze sector een tijdrovend implementatieproces. Het eerste is dat IFRS 9 de classificatiewijze van financiële activa verandert. Er dient op basis van een businessmodeltoets en een kasstroomkenmerkentoets (SPPI toets; zie later) te worden nagegaan of financiële instrumenten in aanmerking komen voor waardering tegen (geamortiseerde) kostprijs. Zakt het instrument voor een van de twee testen, dan is waardering tegen fair value verplicht. Dit betekent dat banken hun nagenoeg volledig uit financiële activa bestaande balans aan deze testen moeten onderwerpen. Nog ingrijpender is het tweede gebied en dat betreft de toepassing van het nieuwe impairment-model dat de IASB als antwoord op de kredietcrisis in IFRS 9 heeft geïntroduceerd: het expected credit loss-model (vanaf nu ECLmodel). Het ECL-model zou de zwakte van het in IAS 39 opgenomen incurred loss-model moeten pareren door het eerder opnemen van verwachte kredietverliezen. Waar in IAS 39 eerst sprake moest zijn van een objectief aanwijsbare aanleiding van verwachte oninbaarheid, zoals een betalingsachterstand van de debiteur, schrijft het ECL-model voor dat gelijk al bij het ontstaan van een financieel actief (dus bij het verstrekken van een lening) een voorziening voor kredietverliezen wordt opgenomen. De kritiek op IAS 39 was in dit verband dat de kredietverliesvoorzieningen too little en too late gevormd werden en daarmee procycliciteit bevorderden. Dat wil zeggen dat als in goede tijden te lage voorzieningen worden gevormd banken bijdragen aan economische oververhitting terwijl in economisch slechte tijden banken door het moeten treffen van voorzieningen (te) terughoudend worden in het verstrekken van nieuwe leningen die de economie weer een impuls kunnen geven. We komen hier in de nabeschouwing op terug.

Gevolgen van invoering IFRS 9: Europese banken onder de loep