English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Plus monthly

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Free Plan

Prostat kanserinde (PCa) erken teşhisin amacı tedavi edilebilir aşamada hastalığı tespit etmektir. Parmakla Rektal Muayene’de (PRM) şüpheli bulgular ve/veya yükselmiş Prostat Spesifik Antijen (PSA) değerleri prostat kanseri varlığını saptamak için prostat biyopsi endikasyonlarıdır (1). 1989 yılında Hodge ve ark. transrektal ultrasound eşliğinde sistematik sextant prostat biyopsisini tanımlamışlardır ve yıllarca bu protokol prostat kanseri saptamada standart yöntem olarak kullanılmıştır. Ancak, Sextant prostat biyopsi protokolünün kabul edilemeyecek düzeyde yüksek yanlış-negatif sonuçları nedeni ile genişletilmiş prostat biyopsi protokolü tanımlanmıştır (2,3). National Comprehensive Cancer Network (NCCN) klavuzları genişletilmiş protokolü sextant biyopsiye ek olarak lateral periferal zondan en az 4 kor daha biyopsi alınması hem de PRM ve görüntülenme yöntemleri ile tespit edilen odaklardan ek biyopsilerin alınması olarak tanımlamıştır. Tanımlanmış olan genişletilmiş prostat biyopsi yöntemi komplikasyon oranını arttırmadan prostat kanseri tespit oranını arttırmıştır (4). NCCN prostat kanserli hastaları tedavi öncesi serum PSA değeri, biyopsi Gleason skoru ve klinik evrelerine göre prognostik risk gruplarına ayırmıştır. Bu sınıflamaya göre, çok düşük riskli grup; Gleason skroun ≤6, T1c hastalık, PSA<10, <3 pozitif biyopsi koru, herhangi bir biyopsi korunda ≤%50 ve PSA dansitesi <0,15 ng/ml/g. Düşük riskli grup; evre T1-T2a hastalık, Gleason skoru ≤6, PSA <10. Orta riskli grup; T1b/T2c hastalık veya Gleason skoru 7 veya PSA 10-20. Yüksek riskli grup; evre T3a veya Gleason skoru 8-10 veya PSA >20 ve çok yüksek riskli grup ; T3b ve T4 hastalık olarak tanımlanmıştır. Tedavi kararı hastanın tanı anındaki risk grubuna, öngörülen yaşam süresine, hastanın kendi tercihlerine bağlıdır (5). Lokalize prostat kanserinde hatta düşük riskli hastalıkta başlıca tedavi yöntemi radikal prostatektomidir. Radikal prostatektomi yapılan hastalarda %2,3-25 oranında cerrahi sonrası önemsiz kanser tespit edildiği rapor edilmiştir. Bundan dolayı gereksiz tedavi (overtreatment) düşük riskli lokalize prostat kanseri için büyük bir sorun olduğu ifade edilmektedir (6,7). Özellikle PIVOT çalışmasında bu konu vurgulanmış, radikal prostatektominin izlem ile karşılaştırıldığında genel ve hastalık spesifik sağ kalımı belirgin olarak attırmadığı ifade edilmiştir (8). 1Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi, Üroloji Anabilim Dalı, Samsun, Türkiye 2Sanko Üniversitesi Tıp Fakültesi, Üroloji Anabilim Dalı, Gaziantep, Türkiye Dr. Ender Özden1, Dr. Mehmet Necmettin Mercimek2

Active Surveillance-Factors Affecting the Treatment Decision: 3M: “Marker”, “Mapping”, “MRI”