Kultura – sztuka – młodzież Refleksje z perspektywy potrzeby szerszego zaangażowania kultury i sztuki w procesy edukacyjno-wychowawcze

Obserwowany deficyt zainteresowania i świadomego udziału młodzieży w kulturze i sztuce skutkuje niekontrolowanym rozpowszechnieniem różnorodnych zagrożeń w wymiarze indywidualnym i społecznym. Dynamika i różnorodność dokonujących się przemian sprawia, że pomimo systematycznej wieloaspektowej edukacji człowiek, zwłaszcza młody, doświadcza szeregu wątpliwości, braku stabilizacji oraz lęku wobec teraźniejszości i przyszłości. Trudno o racjonalny i w pełni skuteczny pomysł na usprawnienie takiej rzeczywistości, chociaż wydaje się, że można znacząco ją ustabilizować poprzez szersze i w pełni świadome włączenie kultury i sztuki w proces edukacyjno-wychowawczy, zwłaszcza młodego pokolenia. W tym kontekście warto podjąć wysiłek wychowawczo-edukacyjny, by młodzież odczuwała większą potrzebę uczestniczenia w kulturze i sztuce, aby kultura, sztuka i młodzież, za sprawą edukacji, stanowiła swoistą „wspólnotę” wzajemnych interesów/potrzeb. Wartość sztuki, jej artyzm, estetyka oraz utylitaryzm w najwyższym stopniu warunkują szansę konstruktywnego i holistycznego rozwoju, mobilizując różnorodne aktywności, dlatego nakazem moralnym wydaje się zorientowanie uwagi społecznej na potrzebę pełnego zaangażowania sztuki w praktykę edukacyjną poszczególnych środowisk wychowawczych, tak by kultura/sztuka stały się integralną częścią codziennego życia młodych ludzi.Prezentowane refleksje w przedmiotowym zakresie są konsekwencją obserwacji oraz analizy wyników badań własnych realizowanych wśród młodzieży akademickiej.