English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Plus monthly

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Free Plan

Turkler Kuzey Cin’de kurduklari hanedanliklardan itibaren Turkistan ve Cin’de Budizm, Budist felsefe ve Budist kulturun gelismesine buyuk katki saglamislardir. Kusanlar Donemi’nde Kuzey Hindistan’da baslayan Mahayana Budist sanati ornekleri, Turfan Uygurlari arasinda 10. yuzyildan itibaren ortaya cikmistir. Mahayana Budizmi ogretisi, her Budistin kurtulusa ulasmak (“Buda olmak”) icin tanrilarin varligini, onlara inanip dua etmeyi vurgulayan; Hinayana Budizmi’nin aksine, hikmetten cok, sevgi ve inanca yer veren bir yaklasima sahiptir. Dolayisiyla Mahayana Budist sanati, icinde Budalar, bodisatvalar ve Budist cennette onlarin maiyeti olarak yer alan bir cok semavi varliklardan olusan bir “harikalar dunyasini” Budist anlatilari cercevesinde sergiler. Bu makalemizde Turfan Uygurlarinin Mahayana Budist kulturune dair eserlerinde isledikleri temalarin ve sembollerin ortaya cikisi ile bunlarin Mahayana Budist Sanat Ronesansina katkilarini cozumlemeye calistik. Buda olma dilegini anlatan ve ilk olarak MS 5. yuzyilda Kizil 38. Magara’da kucuk boyutta, eskenar dortgen madalyon icinde gorulen Pranidhi sahneleri, dev boyutlarini Uygurlar sayesinde kazanmislardir. Sanata dair vurgulanan temalarin ve bu temalarin yeni temsillerinin suphesiz Eski Turk kulturu ve dini ile guclu baglari vardir.  Makalemizde oncelikle Pranidhi sahnelerinin Turk kulturundeki atalar kultu ile iliskisini sorguladik. Daha once degerli kultur tarihcimiz E. Esin tarafindan belirtilen; ikonografik acidan Budist mandala ile Turk kulturundeki kuram kavramlarinin benzerliginden bahsettik. Budizm’e Eski Hint kulturunden gecen semavi varliklardan muhafiz Lokapalalarin ve Buda’nin ozel muhafizi Vajrapani’nin askeri gorunumunu Turkistan’da kazandiginin altini cizdik. Buda’nin ilk vaazini temsil eden dharma tekerlegi etrafinda iki geyik sembolunun Uygurlarda nasil farkli bir hal aldigini ve olasi sebeplerini tartistik. Sayilari az olmakla birlikte Turfan’daki Uygur Budist cennet tasvirlerinin Dunhuang’da bulunanlardan farkli olarak cennetin nimetlerinden ziyade Buda ile birlikte olmak konusunu isledigini one surduk. Son olarak da Uygur Mahayana Budist sanatinin canli ve gercekci uslubunu Eski Turk sanatindan miras aldigini; ayni devamliligin Budist sutralarda, ozellikle Altun Yaruk’taki Budist anlatilarini duvar resimleriyle kolaylikla eslestirmeyi mumkun kilan anlatici tarzini orneklerle belirttik. Ozellikle Pranidhi tasvirlerinde dunyevi sahneleri ve askin alt sahnelerini basarili bir sekilde birlestiren guclu anlatici tarzin bu ronesans acisindan onemini vurguladik. Bu calismamizin, Budizm’i kabul ettikten sonra eski inanc ve dini goruslerinin bazilarini devam ettiren ve onlari Budist maddi kulturu ile birlestiren Turfan Uygurlarinin kultur tarihine isik tutmasini umit ediyoruz.

Turfan Uygurs’ Contributions to Mahāyāna Buddhist Material Culture and Art Renaissance