English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Kryzys finansowy zmusił banki centralne do aktywności w stymulowaniu warunków funkcjonowania sektora finansowego, głównie poprzez wykorzystanie polityki stóp procentowych i innych działań podejmowanych w celu utrzymania płynności sektora bankowego. W latach 2007–2010 europejska polityka pieniężna była prowadzona w warunkach dość niskich stóp procentowych, które stanowiły ograniczenie dla skutecznego stymulowania procesów w sferze realnej. Co więcej, pojawiające się w niektórych krajach zagrożenie deflacją, czy też pogłębiające się ryzyko płynności na rynku międzybankowym, spowodowały konieczność wykorzystania strategii opartych o niestandardowe rozwiązania, zwłaszcza, że dotychczasowa polityka niskich stóp procentowych nie przyniosła oczekiwanych rezultatów w sferze realnej. W przypadku NBP, EBC oraz Banku Anglii, charakter podejmowanych działań miał na celu stymulowanie płynności systemu bankowego, realizowanych przede wszystkim poprzez zwiększenie dostępności do operacji swapowych, wydłużenie terminów operacji pożyczkowych czy przyjmowaniem bardziej liberalnych zabezpieczeń. NBP, podobnie jak inne banki centralne, szybko przystąpił do sformułowania planu antykryzysowego, który został przyjęty w Pakiecie zaufania, jednak wskazuje się, że jego realizacja była dość powolna w początkowym okresie. Nie mniej jednak, w obliczu kryzysu działania NBP charakteryzowała strategia o zbliżonym do inny banków centralnych charakterze, prowadzona przy użyciu podobnych rodzajów instrumentów i zasadach ich realizacji.

Polityka pieniężna wobec globalnego kryzysu – działania Narodowego Banku Polskiego na tle wybranych banków centralnych w latach 2007–2010