Terytorium jako podstawowa płaszczyzna rozwoju przedsiębiorstw

Przyjęcie terytorialnego paradygmatu rozwoju jako podstawy badawczej w rozważaniach i studiach z zakresu rozwoju lokalnego reorientuje klasyczne podejście do badań w tym zakresie, poprzez wprowadzenie analiz związanych z szeroko rozumianym kontekstem społecznym i kulturowym procesów rozwoju gospodarczego. W koncepcji tej tzw. „miękkie” czynniki rozwoju, tj. instytucje, kapitał relacyjny czy regulacje, determinujące budowę konkurencyjności przedsiębiorstw lokalnych sprawiają, że dla pełnego wyjaśnienia związków terytorium z przedsiębiorczością konieczne stają się badania natury socjologicznej, kulturowej i społecznej, obok tradycyjnych badań prowadzonych na gruncie nauk ekonomicznych. W koncepcji tej terytorium urasta do rangi swoistego aktora życia gospodarczego i społecznego. Procesy globalizacyjne, które wymuszają na przedsiębiorstwach przyjmowanie określonych strategii włączających firmy w globalną gospodarkę, wskazują na konieczność prowadzenia badań umożliwiających znalezienie odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób terytorium pozwala na wypracowanie na gruncie lokalnym strategii pozwalających na aktywne uczestnictwo firm w globalnym rynku? Budowa terytorium to proces, w którym jednakowo ważną rolę odgrywają zarówno władze, jak i podmioty prywatne, to proces polegający na dialogu i rozwoju wzajemnych relacji prowadzących do współdziałania na rzecz osiągania celów rozwoju lokalnego.