ZRÓWNOWAŻONY ROZWÓJ TRANSPORTU JAKO PRZYKŁAD POPRAWY EFEKTYWNOŚCI ALOKACJI OGRANICZONYCH ZASOBÓW ŚRODOWISKOWYCH

Na obecnym etapie rozwoju cywilizacji, nie można powstrzymać dążenia do rozwoju społeczno-ekonomicznego. Podstawową kwestią jest w jaki sposób ten proces ma przebiegać i czy da się nim sterować w celu wprowadzenia na preferowaną ścieżkę rozwoju. Jednym z czynników umożliwiających rozwój społeczno-gospodarczy jest sprawny i efektywny  system transportowy. Ponieważ popyt na transport stale rośnie, odpowiedzią na te zjawiska nie może być po prostu budowanie nowej infrastruktury i otwieranie rynków. System transportowy wymaga optymalizacji, żeby spełnić wymagania wynikające z koncepcji zrównoważonego rozwoju. Głównym celem artykułu jest zaprezentowanie teoretycznego modelu zrównoważonego rozwoju transportu oraz pokazanie możliwości i kierunków wprowadzenia sektora transportu na zrównoważoną ścieżkę rozwoju. Efektywny transport rozumiany jest jako ten, który zaspokaja popyt na usługi przemieszczenia i jednocześnie minimalizuje wykorzystywane w tym celu zasoby. Racjonalność i równowagę można osiągnąć stosując skuteczne instrumenty obniżania transportochłonności gospodarki, a także stymulując zmiany technologiczne i organizacyjne w transporcie zmniejszające jego zasobochłonność, energochłonność i uciążliwość środowiskową.