SENDİKALARIN EGİTİM PROGRAMLARI VE KADıN ÇALıŞANLAR

Türkiye'de 1980'lerin ikinci yarısından itibaren kadın hareketinin yükselmesiyle birlikte sendikalar da kadın üyelerinin varlığından ötüril ilgi odağı haline gelmeye başladı. Gerek akademisyenler, gerek işçi ve memur sendikalarının kadın hareketinden etkilenen üyeleri, sendikaları bu perspektiften değerlendirmeye başladılar. Sendika yönetimleri de hem uluslararası sendikal hareketin baskıları, hem de kimi kadın üyelerinden gelen tepkilerle konuyu en azından görünümü kurtaracak biçimde ele almaya başladılar. Ele alışın en belirgin biçimi, sendikaların 8 Mart kutlamalan oldu, oluyor. Yine kimi sendikalarda oluşturulan kadın komisyonlarının başlıca varlık nedeni 8 Mart kutlamalanru organize etmek. 8 Mart kutlamalarının yanısıra yilriltUlen bir diğer faaliyet biçimi, kadın üyelere yönelik eğitim seminerleri. Bu seminerler şimdiye kadar gerek konfederasyon, gerek sendika düzeyinde ağırlıkla kadın yöneticiler, işçi temsilcileri ve kadın komisyonu üyelerine yani sendikaların en faal kadın unsurlarına yönelik yapıldı. Kadınların bireysel. düzeyde yaşadıkları aynmcılık uygulamalarınınaslında ortak bir sorun olduğunu ve kadın çalışanların sorunlarının çözümünün bu yönde bilinçli politikaların geliştirilmesine bağlı bulunduğunu kavrama imkanı verdi.