English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Osmanli son doneminde Halep vilayetine bagli bir sancak olan Maras merkez ile Zeytun (Suleymanli) kazalari Ermenilerin Osmanli Devleti icerisinde sikca yasadigi yerlerden idi. Bunda, bolgenin cografik ozelligi kadar, ticaret yollari uzerinde olmasi ve zengin tarim yapilan ovalara sahip bulunmasi etkili olmustu. Osmanli topraklari icerisinde Maras, her ne kadar Ermenilerin yogun yasadigi yerlerden birisi idiyse de buradaki Turklerin nufusu oldukca fazla idi. Maras merkezde Ermenilerin orani, Katolik ve Protestanlar dahil, yuzde otuzlara varirken, sancak genelinde bu oran yuzde yirmilere gerilemekteydi. Bunda, Zeytun disindaki kazalarda—Elbistan, Pazarcik, Andirin, Goksun—Ermenilerin nufusunun oldukca onemsiz miktarda olmasi etkili olmustur. Bolgede surekli ayaklanmalara karisan Ermeniler, Buyuk Savas sonrasinda, Maras’in Fransizlar tarafindan isgali sirasinda, Fransiz isgal gucleri ile birlikte Turklere karsi savasmis, Fransizlar yenik olarak bolgede ayrilinca da onlarla birlikte gitmeye karar vermislerdir. Şehirde kalan Ermenilerin en son ayrilan kafilesi, Ocak 1922 tarihinde olmak uzere, Maras’tan ayrilmislardir

20. Yüzyıl başında Makedonya bölgesinde devlete karşı ayaklanmalar kresna'dan kruşova'ya örnekler