English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Plus monthly

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Free Plan

Ekonomi yönetimi sıkıntıya düştüğünde, yeni vergi koyma ya da dış kredi bulma olanağı azaldığında ilk akla gelen yeni gelir kaynakları orman ve kıyı gibi doğal değerler olmaktadır. Gerçi Turizmi Teşvik Kanunu ya da imar afları gibi yasal düzenlemelerin gerçekleştirilmesiyle ya da tam tersine koruyucu nitelikteki diğer yasaların gereği gibi uygulanmamasıyla bu alanların büyük bir bölümü zaten önemli bir gelir kaynağı olarak sanayi, enerji ve turizm sektörlerinde hizmet görmektedir. Ancak bu işlev yetersiz görülüyor olacak ki, düzenli aralıklarla bu iki doğal değerin devletin gözetim ve denetimi dışına çıkarılıp satılması, özel girişime açılması için harekete geçilmektedir. Aslında söz konusu istemleri, savaş, ekonomik kriz gibi olağanüstü dönemlerde yüksek sesle dile getirilişine aldanıp da, yalnızca zorunluluktan kaynaklanan, geçici bir önlem arayışı biçiminde değerlendirmemek gerekir. Karşı karşıya olunan durum aslında çok daha büyük bir yapısal dönüşüm projesinin küçük bir uygulama aşamasından başka bir şey değildir. İşte bu yazıda, anılan "büyük projenin" kıyı ve orman gibi iki doğal alana yansımaları, uluslararası çevre politikasını belirleyen en büyük aktörlerden Dünya Bankası'nın tasarımları üzerinde sergilenmeye çalışılacaktır. Bir başka biçimde açıklamak gerekirse, orman ve kıyı gibi ağır baskı altındaki iki alanın anayasa değişikliği ile üzerlerinde özel mülkiyet kurulabilmesine olanak tanımayı tasarlayan düşüncenin arka planının betimlenmesi amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda, Banka'nın kıyı ve ormanlarla ilgili genel ilke ve politikalarını yansıtan raporlar incelenerek, Türkiye'de orman ve kıyı gibi doğal değerlerin satışından gelir elde edilmesi beklentisinin dile getirilmesinde somutlaşan bu dünya görüşünün dayandığı kuramsal temelin sergilenmesine girişilecektir. Bir başka anlatımla, bu tür doğal varlıkların merkezi ve yerel yönetimler dışarıda bırakılarak özel sektörün kullanımına sunulma isteğinin, Dünya Bankası'nın "governance" sürecini temel alan genel politikalarıyla ve bu arada kendi kıyı ve orman yönetimi ilkeleriyle de uyumlu olduğu, bu açıdan Türkiye orman ve kıyılarının düzen değişimine uğrama tehlikesi altında bulunmasında Banka'nın -ve kuşkusuz uluslararası çevre politikasındaki diğer aktörleringenel politikalarının dolaylı bir etkisinin bulunduğu gösterilmeye çalışılacaktır.

Ormanların özelleştirilmesi, kıyılar ve Dünya Bankası doğal değer mi, ekonomik kaynak mı?