English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

W artykule podjeto probe charakterystyki poematu Janusza Szpotanskiego jako tekstu dwujezycznego. Obecnośc w utworze – bedącym satyrą na Związek Sowiecki, stosunki polsko-sowieckie i naiwnośc politykow Zachodu – rozmaitych nawiązan do jezyka okupanta wzmacniala jego satyryczną wymowe, nie pozostawiając wątpliwości co do oceny aktualnej sytuacji historycznej Polski. Przyjete rozwiązanie wzmacnia tez realizm opisywanych – bądź tylko napomykanych – sytuacji, mających swe pierwowzory w politycznej rzeczywistości epoki Brezniewa. Realizacja glosowa tak zorganizowanego tekstu nastrecza jednak licznych trudności czytelnikowi, a zwlaszcza recytatorowi. Dwujezycznośc tekstu w praktyce selekcjonuje czytelnikow wedlug stopnia znajomości jezyka rosyjskiego – nawet jezeli autor posluguje sie czesto tylko aluzjami (fonetycznymi bądź semantycznymi) do niego.

Dwujęzyczność utworu literackiego: problem teoretyczny i wykonawczy. O "Carycy i zwierciadle" Janusza Szpotańskiego