English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Η σαλμονέλλωση είναι η δεύτερη πιο συχνή αιτία λοίμωξης του γαστρεντερικού συστήματος και μια σημαντική αιτία τροφιμογενούς επιδημίας ανά τον κόσμο. Η σαλμονέλλα μπορεί να προκαλέσει λοιμώξεις, από μια ήπια γαστρεντερίτιδα μέχρι συστηματικές λοιμώξεις. Το είδος της λοίμωξης εξαρτάται αφ ενός από τα χαρακτηριστικά παθογονικότητας του κάθε στελέχους σαλμονέλλας και αφετέρου από το είδος του ξενιστή.Μεγάλο ποσοστό των λοιμώξεων οφείλονται σε βακτήρια που ασκούν την λοιμογόνο δράση τους μέσω της δημιουργίας βιομεμβρανών και σχετίζονται με αυξημένη αντοχή στα αντιβιοτικά με αποτέλεσμα την αποτυχία της θεραπείας .Ένας άλλος δείκτης είναι το σύστημα έκκρισης τύπου ΙΙΙ (T3SS) που κωδικοποιεί γονίδια της νησίδας παθογονικότητας τα τύπου 1 (SPI-1).Σκοπός: της διατριβής ήταν ο έλεγχος των παραγόντων παθογονικότητας (βιομεμβράνες, χρωμοσωμικά γονίδια), στην διερεύνηση της αντοχής των στελεχών σε κοινά αντιβιοτικά, στην συσχέτιση των παραπάνω παραγόντων στα αντιβιοτικά και στην λοιμογόνο δράση τους.Κατά την διάρκεια μιας τριετίας (2006-2008) 194 στελέχη σαλμονέλλας συλλέχθηκαν από παιδιά ηλικίας 1-14 ετών. Τα δείγματα προέρχονταν από το Γενικό Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης. Τα παιδιά νοσηλεύτηκαν ή προσήλθαν στα εξωτερικά ιατρεία με συμπτώματα γαστρεντερίτιδας. Η ταυτοποίηση των μικροβίων έγινε με κλασσικές μικροβιολογικές μεθόδους. Ο έλεγχος ευαισθησίας πραγματοποιήθηκε με δύο μεθόδους α) με το αυτοματοποιημένο σύστημα VITEK II (bioMerieux-France) και β) με την μέθοδο αραιώσεων σε ζωμό σύμφωνα με τις οδηγίες του CLSI. Η διερεύνηση της παραγωγής βιομεμβράνων έγινε με την χρήση δίσκων σιλικόνης Στην συνέχεια τα στελέχη που εμφάνιζαν βιομεμβράνη ελέγχονταν περαιτέρω ως προς την αντιμικροβιακή αντοχή τους, χρησιμοποιώντας τροποποιημένη την μέθοδο αραιώσεων. Για την παρουσία των 6 γονιδίων παθογονικότητας χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της PCR για τα γονίδια στόχους, ακολουθουμένη από ηλεκτροφόρηση σε πήκτωμα αγαρόζης 2%.Τα αποτελέσματα καταγράφτηκαν και έγινε στατιστική επεξεργασία. Συνοπτικά τα 194 στελέχη σαλμονέλλας που απομονώθηκαν άνηκαν σε 19 διαφορετικούς οροτύπους. Η Salmonella Εnteritidis ήταν ο κυρίαρχος ορότυπος. Παραγωγή βιομεμβρανών ανιχνεύτηκε σε 109 (56%) των στελεχών. Οι πλαγκτονικές μορφές ήταν πολύ πιο ευαίσθητες στα αντιβιοτικά συγκριτικά με τις μορφές που εμφάνιζαν βιομεμβράνες. Τουλάχιστον 1 γονίδιο ήταν παρών σε όλα τα στελέχη. Η στατιστική ανάλυση έδειξε ότι υπήρχε ισχυρή συσχέτιση των γονιδίων μεταξύ τους. Η παραγωγή βιομεμβράνης ήταν στατιστικά ανεξάρτητη από οποιοδήποτε γονίδιο. Σημαντική είναι η έρευνα για ανάπτυξη νέων μεθόδων για τον προσδιορισμό της αντιμικροβιακής αντοχής των βιομεμβρανικών μορφών των μικροβίων και η συσχέτιση τους με τα γονίδια παθογονικότητας.

Διερεύνηση της παραγωγής βιομεμβρανών και της παρουσίας του λοιμογόνου παράγοντα Τ3S (σύστημα εκκρίσεως τύπου ΙΙΙ) σε κλινικά στελέχη salmonella που απομονώθηκαν σε παιδιά