
Χημεία πλειάδων του χαλκού(ΙΙ) με υποκαταστάτες τη δι-2-πυριδυλο κετόνη, την πυριδινη-2,6-διμεθανόλη και διάφορες πολυδοντικές οξιμές
Author(s) -
Γεωργία Κ. Βλαχοπούλου
Publication year - 2021
Language(s) - Uncategorized
Resource type - Dissertations/theses
DOI - 10.12681/eadd/25650
Subject(s) - jahn–teller effect , materials science , physics , ion , quantum mechanics
Οι μοριακές πλειάδες των παραμαγνητικών 3d μετάλλων σε ενδιάμεσες οξειδωτικές βαθμίδες συνεχίζουν να προσελκύουν το ενδιαφέρον πολλών ερευνητικών ομάδων παγκοσμίως. Το αντικείμενο της παρούσης Διατριβής είναι η παρασκευή και ο χαρακτηρισμός πλειάδων του χαλκού(ΙΙ) με διάφορους συνδυασμούς υποκαταστατών. Η Διατριβή διαιρείται σε επτά ανεξάρτητα μέρη. ΜΕΡΟΣ Ι Το Μέρος Ι αποτελείται από δυο Κεφάλαια. Το Κεφάλαιο Α ανασκοπεί περιληπτικά, τα βασικά χαρακτηριστικά της χημείας συμπλοκοποίησης και της βιοανόργανης χημείας του μετάλλου. Οι ενώσεις του χαλκού(Ι) είναι διαμαγνητικές (d10) και άχρωμες, εκτός από τις περιπτώσεις που το ανιόν είναι έγχρωμο ή εμφανίζονται ταινίες μεταφοράς φορτίου. Η d9 ηλεκτρονιακή διαμόρφωση έχει ως συνέπεια ο CuII να υφίσταται παραμόρφωση Jahn-Teller όταν βρίσκεται σε περιβάλλον κυβικής (δηλαδή οκταεδρικής ή τετραεδρικής) συμμετρίας. Η παραμόρφωση αυτή έχει σημαντική επίδραση στη στερεοχημεία των συμπλόκων του. Η οξειδωτική βαθμίδα +ΙΙΙ είναι ασυνήθιστη και ο CuIII εμφανίζεται να έχει βιοχημικό ρόλο. Ο χαλκός είναι το τρίτο σε αφθονία μεταλλικό στοιχείο στο ανθρώπινο σώμα, μετά το σίδηρο και τον ψευδάργυρο. Εμφανίζεται επίσης και σε όλες τις άλλες μορφές ζωής διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο στη δράση πολλών ενζύμων που καταλύουν μια μεγάλη ποικιλία αντιδράσεων. Το Κεφάλαιο Β αποτελεί μια επισκόπηση της χημείας των πλειάδων με την έμφαση να δίδεται στην πολυπλοκότητα των δομών τους, την παρουσίασή τους στα ενεργά κέντρα μεταλλοβιομορίων και στις εντυπωσιακές μαγνητικές τους ιδιότητες. ΜΕΡΟΣ ΙΙ Στο Μέρος ΙΙ αναφέρεται ο γενικός σκοπός και παρουσιάζονται λεπτομερώς οι ειδικοί στόχοι της Διατριβής. Ο γενικός σκοπός της Διατριβής ήταν α) η ανάπτυξη νέων συνθετικών μεθόδων για την απομόνωση πολυπυρηνικών συμπλόκων του χαλκού(ΙΙ), β) ο δομικός και ο φασματοσκοπικός χαρακτηρισμός των πλειάδων, και γ) η μαγνητική μελέτη αντιπροσωπευτικών ενώσεων. Επίσης εξηγείται και αναλύεται η επιλογή των υποκαταστατών. ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ Αναφέρεται εν συντομία, το γενικό πειραματικό μέρος της Διατριβής. Η αναφορά περιλαμβάνει τις τεχνικές και τα όργανα που χρησιμοποιήθηκαν, καθώς και πληροφορίες για τα αντιδρώντα.