Κινητική της ενδοφλεβίου χορήγησης των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων. Επίδρασή τους στο οξειδωτικό δυναμικό και στη βακτηριοκτόνο ικανότητα του ορού

Μελετώντας την ενδοφλέβιο χορήγηση δύο ω-6 των ΠΛΟ, του γ-λινολενικού (GLA) και του αραχιδονικού οξέος (ΑΑ), προσδιορίστηκαν οι πρώιμες μεταβολές των λιπαρών οξέων του ορού μετά την έγχυση διαλύματος ΑΑ και οι μεταβολές του οξειδωτικού και αντιοξειδωτικού δυναμικού που προκαλεί η χορήγηση των δύο ω-6 ΠΛΟ. Βασισμένοι σε προηγούμενες παρατηρήσεις in vitro συνέργιας των ΠΛΟ με κεφταζιδίμη και αμικασίνη έναντι πολυανθεκτικών στελεχών Pseudomonas aeruginosa, καταγράψαμε την ex vivo επίδραση ορού εμπλουτισμένου με ΑΑ στα βακτηριακά αυτά στελέχη. Για τη μελέτη της επαγωγής της υπεροξείδωσης των ΠΛΟ από την Pseudomonas aeruginosa, ένα απομονωθέν της στέλεχος επωάστηκε ex vivo με ορό προερχόμενο από κουνέλια στα οποία χορηγήθηκε GLA. Μετά τον προσδιορισμό της μέγιστης ανεκτής δόσης σε οκτώ κουνέλια, χορηγήθηκε ενδοφλεβίως διάλυμα GLA μέσω της αριστερής σφαγίτιδας σε επτά ζωικά πρότυπα ενώ διάλυμα ΑΑ χορηγήθηκε σε έντεκα κουνέλια σε δόση 25mg/kg σε 10 λεπτά. Δείγματα αίματος από τις ηπατικές φλέβες και τις καρωτίδες λήφθησαν προ, στο μέσο, στο τέλος της έγχυσης και σε διαστήματα 15 λεπτών μετά μέχρι συμπληρώσεως μίας ώρας. Προσδιορισμός και ανάλυση των λιπαρών οξέων του ορού έγινε με GC-MS. Το οξειδωτικό δυναμικό προσδιορίστηκε με την μέθοδο του θειοβαρβιτουρικού οξέος και το ολικό αντιοξειδωτικό δυναμικό με χρωματομετρική μέθοδο. Δείγματα ορού επωάστηκαν ex vivo με 5x105 CFU/ml ενοφθάλμισμα λογαριθμικής φάσης ανάπτυξης δύο πολυανθεκτικών στελεχών P.aeruginosa παρουσία 16pg/ml κεφταζιδίμης και 16pg/ml αμικασίνης. Οι συγκεντρώσεις αυτές αντιπροσωπεύουν τα επίπεδα των αντιμικροβιακών αυτών στο ορό μετά τη χορήγηση των συνηθισμένων δόσεων. Ο προσδιορισμός της ανάπτυξης του βακτηριακού πληθυσμού έγινε παράλληλα με τη μέτρηση της λιπιδιακής υπεροξείδωσης όπως αυτή εκφράστηκε με τις συγκεντρώσεις της μαλονοδιαλδεύδης (MDA). Οι συγκεντρώσεις της μαλονοδιαλδεύδης προσδιορίστηκαν και κατά την επώαση ex vivo με Pseudomonas aeruginosa με την μέθοδο του θειοβαρβιτουρικού οξέος. Αυξημένες συγκεντρώσεις λιπαρών οξέων μακράς αλύσου προσδιορίστηκαν στις ηπατικές φλέβες μετά την έγχυση. Οι μέσες συγκεντρώσεις του ΑΑ στις ηπατικές φλέβες και στις καρωτίδες μετά την χορήγηση ΑΑ ήταν 2,77 και 3,73 μΜ αντίστοιχα. Η i.v. χορήγηση ΠΛΟ συνοδεύτηκε από αυξημένα επίπεδα MDA στις ηπατικές φλέβες και στις καρωτίδες 30 και 45 λεπτά αντίστοιχα μετά το τέλος της έγχυσης GLA και ΑΑ. Ανάλογες μεταβολές δεν πραγματοποιήθηκαν στις μεμβράνες των ερυθρών αιμοσφαιρίων μετά χορήγηση ΑΑ. Το ολικό αντιοξειδωτικό δυναμικό παρουσίασε αντίστροφη μεταβολή σε σχέση με την παραγωγή ΜDA. Η μέγιστη κατανάλωση TAS παρατηρείται σε όλα τα δείγματα 30 και 60 λεπτά μετά το τέλος της έγχυσης των ω-6 ΠΛΟ. Συνέργεια μεταξύ ορού προερχόμενου μετά την χορήγηση του ΑΑ , είτε από τις ηπατικές φλέβες είτε από τις καρωτίδες, με τα αντιμικροβιακά, παρατηρείται κυρίως την πέμπτη ώρα της ανάπτυξης, ενώ την 24η ώρα ανάπτυξης δεν σημειώνεται συνέργεια. Η ex vivo επίδραση είχε ως αποτέλεσμα την μέση δεκαδική μείωση των ζώντων κυτταρικών πληθυσμών σε σχέση με τους μάρτυρες, 5η ώρα ανάπτυξης, η οποία κυμαινόταν μεταξύ 2,22 και 3,71. Η ανασταλτική αυτή επίδραση συνοδεύτηκε από αυξημένα επίπεδα MDA. Η επαγωγή της λιπιδιακής υπεροξείδωσης σημειώθηκε κυρίως στις τρεις ώρες επώασης παρουσία δειγμάτων που ελήφθησαν 30 και 60 λεπτά μετά το τέλος της έγχυσης GLA. Συμπερασματικά μπορούμε να αναφέρουμε ότι η ενδοφλέβια χορήγηση ΑΑ σε κουνέλια προκαλεί ταχεία αύξηση των λιπαρών οξέων μακράς αλύσου του ορού καθώς επίσης και των επιπέδων του ΑΑ. Η έγχυση και των δύο ΠΛΟ προκάλεσε ταχείες μεταβολές της ισορροπίας οξειδωτικού-αντιοξειδωτικού δυναμικού του οργανισμού, ενώ ορός από ζωικά πρότυπα που έλαβαν ΑΑ πιθανόν να δρα συνεργικά με την κεφταζιδίμη και τηv αμικασίνη έναντι πολυανθεκτικών στελεχών Ρ. aeruginosa. Τέλος παρατηρήθηκε επαγωγή της λιπιδιακής υπεροξείδωσης από νοσοκομειακά στελέχη, γεγονός που μπορεί να αποτελεί παθογεννετικό μηχανισμό της σήψης.