English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Plus monthly

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Free Plan

Education policy and history education as tools for shaping an open society in Poland: A critical anthropological analysis The aim of this article is to examine the education policy in modern Poland from the anthropological point of view. We will begin with the assumption that education policy is the outcome of social, cultural, economic and political circumstances that influence both the vision of education at a given time, as well as its specific goals. Then we will present modern educational discourses from the perspective of socio-cultural anthropology as a cultural criticism and an essential part of new interventional humanities. The main purpose of this article is to address whether modern education policy, and above all history education in Poland, can be used as a tool to shape an open society as understood by Karl Popper. We will also demonstrate how official education discourse in Poland highlights patriotic and even nationalist issues, while silencing socio-cultural values and practices that constitute the foundation of democracy and open society. Wspolczesna polityka edukacyjna i nauczanie historii w Polsce jako narzedzia ksztaltowania spoleczenstwa otwartego. Krytyczna analiza antropologiczna Celem artykulu jest pokazanie wspolczesnej polityki edukacyjnej funkcjonującej w Polsce w perspektywie antropologii spoleczno-kulturowej. Punktem wyjścia jest zalozenie, iz polityka edukacyjna jest wynikiem splotu czynnikow spolecznych, kulturowych, ekonomicznych oraz politycznych, ktore wplywają zarowno na obowiązującą w określonym czasie wizje edukacji jako takiej, jak i na jej cele szczegolowe. Tekst pokazuje wspolczesne dyskursy edukacyjne w perspektywie antropologii spoleczno-kulturowej widzianej jako krytyka kulturowa i istotna cześc nowej humanistyki o charakterze interwencyjnym. W tym kontekście glownym wątkiem spajającym niniejszy artykul jest pytanie o to, czy wspolczesna polityka edukacyjna a przede wszystkim edukacja historyczna w Polsce stanowią narzedzia ksztaltowania spoleczenstwa otwartego w rozumieniu Karla Poppera. Istotnym aspektem tekstu jest pokazanie rozwijanego w Polsce oficjalnego dyskursu edukacyjnego, ktory eksponuje wątki patriotyczne, a nawet nacjonalistyczne, wyciszając wartości i praktyki spoleczno-kulturowe, bedące fundamentem demokracji i spoleczenstwa otwartego.