English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Review of a book by Katarzyna Wrzesinska, Culture and civilization  in the thought of National Democratic Party (1893–1918). Between the educational idea and politics , Warszawa: Instytut Slawistyki PAN, Fundacja Slawistyczna 2012, pp. 377. The book by Katarzyna Wrzesinska, a historian of ideas and Polish political thought of the 19th and 20th centuries, a researcher of the Institute of Slavic Studies of the Polish Academy of Sciences, has an ambitious aim to deal with cultural politics of National Democracy, the largest political movement in the history of Polish lands, at the fin-de-siecle. The further themes are, among others, definitions of nation and folk in the nationalist framework, the role and place of educational ideas in a wider scope of the nationalist project, an influence of nationalist ideas on the Polish intelligentsia. Interestingly, Wrzesinska does not correspond with current social sciences debates about definitions and understandings of nationalisms in literature, but tries to step outside them altogether. Undoubtedly, such a new framework would have helped us move forward in studies on Polish nationalism. Paradoxically though, while the book analyzing a wide array of published primary documents, it offers, in the end, a well-known and conventional story on ‘young idealist’ debouched whether by mass-politics or by masses as such. The rhetoric of nationalism is quite evident but not equally obvious from Wrzesinska’s presentation are the ways in which people appropriated that vocabulary and those ideas for their own ends. The author gives then another casual tale on an innocent but cultural nation and, first and foremost, its elites beset by brutal and uncivilized enemies. Epistemological naivete, surplus of not analyzed details and quotations, and, last but not least, rather surprisingly narrow catalogue of questions does not address how and why the Polish integral nationalists differed from other national strains of this time. All in all, unfortunately, the book does not help to capture the complexity of National Democracy in the Polish history of the period under discussion. Not only it does not substantially extend our knowledge on the subject, but as well obscures and blocks serious questions about this political movement and its toxic legacy. Recenzja: Katarzyna Wrzesinska, Kultura i cywilizacja w myśli Narodowej Demokracji (1893–1918). Miedzy ideą wychowania a polityką , Warszawa: Instytut Slawistyki PAN, Fundacja Slawistyczna 2012, ss. 377. Ksiązka Katarzyny Wrzesinskiej, historyczki idei oraz polskiej myśli politycznej w XIX i XX wieku, związanej z Instytutem Slawistyki PAN, stawia sobie ambitny cel: omowienie polityki kulturowej Narodowej Demokracji, najwiekszego ruchu politycznego na ziemiach polskich przelomu XIX i XX stulecia. Ksiązka porusza kwestie definicji „narodu” i „ludu” w nacjonalistycznej ramie pojeciowej, roli pomyslow edukacyjnych w szerszym spektrum projektu nacjonalistycznego oraz wplywu nacjonalistycznych idei na polską inteligencje. K. Wrzesinska nie odnosi sie do obecnie toczącej sie w naukach spolecznych debaty dotyczącej definicji i rozumienia nacjonalizmu w literaturze, decyduje sie zupelnie pominąc te dyskusje. Bez wątpienia nowa rama teoretyczna pozwolilaby rozwinąc studia nad polskim nacjonalizmem. Paradoksalnie jednak, chociaz autorka analizuje szeroki zestaw publikowanych juz, podstawowych dokumentow, na koniec oferuje dobrze znaną i konwencjonalną opowieśc o „mlodych idealistach”, z czasem uformowanych przez masową polityke lub przez masy jako takie. Retoryka nacjonalizmu jest sama w sobie wystarczająco zrozumiala, jednak w obrazie stworzonym przez Wrzesinską nie jest oczywiste, w jaki sposob nacjonalistyczne slownictwo i idee zostaly powszechnie przejete i wykorzystane. Autorka tworzy za to kolejną wymijającą opowieśc o niewinnej i kulturalnej nacji oraz – przede wszystkim – o jej elicie, napastowanej przez brutalnych i niecywilizowanych przeciwnikow. Epistemologiczna naiwnośc, nadmiar niezanalizowanych cytatow oraz wąski zestaw pytan badawczych nie pozwalają w pelni przedstawic przyczyn i sposobu, w jaki polski integralny nacjonalizm roznil sie od innych nacjonalistycznych nurtow epoki. Niestety ksiązka nie pomaga zrozumiec zlozoności sytuacji Narodowej Demokracji w polskiej historii omawianego okresu. Nie tylko w niewystarczający sposob poszerza naszą wiedze, lecz rowniez blokuje powazne pytania na temat tego ruchu i jego toksycznej spuścizny.

studia litteraria et historica

Recenzja: Katarzyna Wrzesińska, "Kultura i cywilizacja w myśli Narodowej Demokracji (1893–1918). Między ideą wychowania a polityką", Warszawa: Instytut Slawistyki PAN, Fundacja Slawistyczna 2012, ss. 377.