English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

The Contuinity and Discontinuity. The Question of Territorialism and Double Identity from the Perspective of 20th Century Macedonia The sense of territorial identity gains force whenever political means of solving the Macedonian Question, a repugnant legacy of the Eastern issue, become scarce. This attitude is reflected in the articles published by the representatives of the Macedonian diaspora in journals of its different centres. Due to space constraints I decided to present only (and at least) the views of Krste Misirkov, a very complex figure indeed, who in contemporary Macedonia belongs to the undisputable national pantheon. His opinions on the Macedonian Question were far from explicit and his statements delivered at different stages of his life do not fit into a cohesive whole as the national purists would want it. However, it is difficult to imagine a better mirror for “Macedonian matters” in the 20th century and a more comprehensive picture of the twisted paths that the Macedonian Slavs took to reach the concept of ‘Macedonian’ understood as an ethnos, not only in its territorial aspect. A bond with the territory has never disappeared from Macedonian self-perception. Only the constant presence of territorial identity explains the assimilation of the ancient heritage, which is in fact heritage of a territory, into the Macedonian national canon. It is further confirmed by the most recent Macedonian history textbooks for high school students where the ancient tradition is treated as a part of their own heritage. While the bond with the territory is still an integral part of the Macedonian elite’s consciousness, the question of double identity remains less obvious. In Misirkov’s time double identity, expressed through various ethnic configurations, on the one hand shaped Macedonian self-identity and on the other proved the distinctiveness of a ‘Macedonian’ at that time (i.e. in the first half of the 20th century) from a ‘Serb’ in Serbia proper and a ‘Bulgarian’ in Bulgaria proper, thus creating favourable conditions for the emergence of separatist understanding of Macedonianness , allowing even non-Slavs to be Macedonians. Macedonianness began to be founded on Slavicness relatively late and this dependence was propagated quite naturally mainly by Slavophile circles (the circle of Nace Dimov) and by the communists in the 1920’s and 1930’s. However, in the first half of the 20th century there still existed alternatives, such as, for instance, the above-described project of Krste Misirkov. The most evident connection between the term ‘Macedonian’ and Slavicness crystallised in Tito’s post-war Macedonia, de facto undermining the notion of double identity in the sense in which it had functioned in the first half of the 20th century. Ciąglośc i jej brak. Kwestia terytorializmu i podwojnej tozsamości z perspektywy macedonskiej Poczucie tozsamości terytorialnej odzywa sie ze szczegolną silą w sytuacjach, kiedy wyczerpują sie polityczne mozliwości rozwiązania problemu macedonskiego, jako niedobrego spadku po kwestii wschodniej. Potwierdzają to wypowiedzi przedstawicieli macedonskiej diaspory publikowane na lamach czasopism, wychodzących w roznych miejscach jej skupisk. Zdecydowalam sie na przedstawienie jedynie (i az) poglądow Krste Misirkova, nalezącego w dzisiejszej Macedonii do niekwestionowanego panteonu narodowego, w istocie postaci wielce skomplikowanej. Jego poglądy w kwestii macedonskiej byly dalekie od jednoznaczności, a wypowiedzi wyglaszane na roznych etapach zycia nie ukladają sie w calośc, jakiej chcieliby narodowi puryści, natomiast trudno sobie wyobrazic lepsze zwierciadlo „spraw macedonskich” w XX wieku i pelniejszy obraz kretych drog, jakimi macedonscy Slowianie dochodzili do pojecia „Macedonczyk” rozumianego jako ethnie, a nie tylko terytorialnie. Wieź z terytorium nigdy nie zniknela z macedonskiego myślenia o sobie samych. Jedynie stalą obecnością tozsamości terytorialnej mozna wytlumaczyc asymilacje dziedzictwa antycznego, czyli faktycznie dziedzictwa terytorium, do macedonskiego kanonu narodowego. Potwierdzają to najnowsze macedonskie podreczniki do nauki historii dla szkol średnich, w ktorych tradycja antyczna jest traktowana jako cześc tradycji wlasnej. O ile jednak wieź z terytorium jest nadal integralną cześcią świadomości macedonskich elit, to zupelnie inaczej wygląda kwestia podwojnej tozsamości. W czasach Misirkova podwojna tozsamośc, wyrazająca sie poprzez rozne etniczne konfiguracje, z jednej strony ksztaltowala macedonską tozsamośc wlasną, z drugiej zaś to dzieki niej pojecie „Macedonczyk” w tym czasie (tzn. w pierwszej polowie wieku XX) potwierdzalo swoją odrebnośc od Serba z Serbii wlaściwej i od Bulgara z Bulgarii wlaściwej i tym samym sprzyjalo ksztaltowaniu sie separatystycznego rozumienia macedonskości. Ten sposob widzenia umozliwial bycie Macedonczykiem takze nie-Slowianom. Oparcie pojecia macedonskości o slowianskośc nastąpilo stosunkowo poźno i bylo propagowane w sposob naturalny glownie przez środowiska slowianofilskie (petersburski krąg Nace Dimova), ale w latach dwudziestych i trzydziestych XX w. takze przez środowiska komunistyczne. Jednak w pierwszej polowie XX wieku mialo wciąz alternatywne propozycje, jak chociazby omowiony przeze mnie projekt K. Misirkova. Najwyrazistsze powiązanie pojecia „Macedonczyk” ze slowianskością nastąpilo w powojennej Macedonii czasow Josipa Broz Tity i w istocie podwazylo pojecie podwojnej tozsamości, w tym sensie w jakim funkcjonowala ona w okresie wcześniejszym, tzn. w pierwszej polowie wieku XX.

The Continuity and Discontinuity. The Question of Territorialism and Double Identity from the Perspective of 20th Century Macedonia