Efekti specifičnog modela treninga na tjelesnu kompoziciju džudista mlađeg senirskog uzrasta

Cilj trenera je da svom sportisti pripremi odgovarajući model treninga, te obezbijedi adekvatan i zdrav način regulisanja tjelesne težine. Na uzorku 32 džudista mlađeg seniorskog uzrasta sa teritorije grada Banja Luka i opštine Laktaši primjenjen je specifični model treninga u trajanju od deset nedjelja, a džudisti su bili podijeljeni u dvije grupe. Jedna grupa je bila kontrolna, a druga eksperimantalna. Eksperimentalna grupa realizovala je 60 treninga, od čega 40 džudo treninga (25 tehničko-taktičkih i 15 situacionih džudo treninga – randorija) i 20 treninga sa opterećenjem (50-80% od 1 RM).Kontrolna grupa je u navedenom periodu radila samo džudo treninge, odnosno 40 treninga. Statistička obrada dobijenih rezultata je podijeljena u dva segmenta - deskriptivna statistika i primjena metoda inferencijalne statistike. Urađena su inicijalna i finalna mjerenja tjelesnog sastava grupa bioelektričnom impedancom (BIA metodom), a u radu je korišćen dvokomponentni (2C) model - koji cijelo tijelo dijeli na ukupnu tjelesnu mast (fat mass) i bezmasnu tjelesnu masu (fat-free mass). Iz prostora deskriptivne statistike na nivou čitavog uzorka izračunati su centralni i disperzivni parametri. Od metoda inferencijalne statistike u ovom istraživanju su korišteni t-test za zavisne i nezavisne uzorke i analiza kovarijanse.Vrijednosti procenta tjelesne masti u eksperimentalnoj grupi, koja je bila izložena specifičnom trenažnom procesu u trajanju od deset nedjelja, su statistički značajno smanjene tokom tog perioda. Vrijednost tjelesne masti sa početnih 23,10 %, nakon trenažnog protokola, se smanjila na 20,41%, na nivou značajnosti 0,01. Vrijednosti procenta tjelesne masti u kontrolnoj grupi i nakon treninga su se zadržale na istom, višem, nivou nego što je to preporučeno za džudo, ukazujući na efekte njihovog, manje uspješnog, trenažnog protokola