Podstawowe czynniki wpływające na funkcjonowanie systemu readaptacji społecznej skazanych – diagnoza i rozwój

Zmieniający się obraz polityki karnej Państwa i wiodąca w niej rola kar alternatywnych wobec kary pozbawienia wolności, tj. kary grzywny oraz ograniczenia wolności, przy jednoczesnym ograniczeniu funkcji wychowawczo-resocjalizacyjnej kuratora sądowego, prowadzą niepostrzeżenie do ewolucji jego zadań. Jednocześnie rosną oczekiwania w zakresie podniesienia skuteczności działań mających na celu pomoc skazanemu opuszczającemu jednostkę penitencjarną w społecznej readaptacji, która zazwyczaj postrzegana jest przez pryzmat świadczeń i usług o charakterze wspierającym, materialnym lub administracyjnym. Dostrzegając te zjawiska, autor artykułu prezentuje systemowe podejście do readaptacji społecznej skazanych oparte na nowym, hybrydalnym modelu przygotowania skazanego do życia na wolności. System opierający się na wzajemnej wiedzy o sobie jego uczestników jest nieskomplikowany, zrozumiały i winien być powszechny. Centralną w nim rolę upatruje w instytucji kuratora sądowego, którego zadania nie zostały precyzyjnie określone przepisami prawa. Jednocześnie wskazano na możliwości, jakie daje obserwacja funkcjonującego systemu pod względem jego skuteczności, która może być wykorzystywana w prognozie powrotności do przestępstwa sprawców objętych jego oddziaływaniami.