English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Cel pracy . Celem przeprowadzonych badan byla ocena prognostycznego znaczenia ekspresji wybranych biomarkerow u chorych na nieoperacyjnego raka szyjki macicy leczonych napromienianiem lub napromienieniem i cisplatyną. Material i metody . Przedmiotem retrospektywnej analizy byla grupa 186 chorych leczonych w latach 2003–2008. Ocena histologiczna uwzglednila takie parametry, jak: typ histologiczny, obecnośc atypowych mitoz i indeks mitotyczny. W ocenie ekspresji EGFR, COX-2, Bax, Bcl2, P16, dwoch domen bialka P53, Ki-67 i antygenu komorek środblonka naczyniowego CD34 wykorzystano metode immunohistochemiczną. Oceniono takze znaczenie ploidii komorek guza oraz frakcji komorek w fazach S i S+G2M, a takze odsetka komorek aneuploidalnych w cytofluorymetrze przeplywowym. Oceniono wplyw rokowniczy amplifikacji genu EGFR metodą FISH. Ponadto oceniono znaczenie poziomu antygenu SCC po zakonczeniu leczenia. Wyniki . Analiza jednocechowa wykazala, ze wiek chorych i czas leczenia jako zmienne ciągle mialy wplyw na przezycia bezobjawowe, ponadto prognostyczne znaczenie mial stopien zaawansowania, a takze poziom Hb przed rozpoczeciem leczenia i w trakcie jego trwania.Po przekroczeniu ustalonego punktu odciecia istotny, niekorzystny wplyw na przezycia bezobjawowe mialy nastepujące markery: ekspresja Ki-67, indeks mitotyczny, odsetek komorek w fazie S+G2M, odsetek komorek aneuploidalnych oraz obecnośc atypowych mitoz. Wykazano takze niekorzystny wplyw braku normalizacji poziomu SCC-Ag po zakonczeniu leczenia. W analizie wieloczynnikowej wzrost ryzyka nawrotu, rozsiewu lub zgonu dotyczyl chorych, ktorych guz cechowal sie gestością mikronaczyn i ekspresją Ki-67 przekraczającymi ustalone punkty odciecia oraz u ktorych utrzymywal sie po zakonczeniu leczenia onkologicznego podwyzszony poziom SCC-Ag. Wnioski . 1. Przeprowadzona analiza potwierdzila znaczenie klasycznych czynnikow prognostycznych: zaawansowania raka szyjki macicy wedlug klasyfikacji FIGO i czasu leczenia, a takze wieku. 2. Informacje o gestości mikronaczyn i ekspresji Ki-67 w guzie pierwotnym przed leczeniem, a takze o poziomie SCC-Ag po zakonczeniu leczenia onkologicznego są pomocne w ocenie ryzyka wystąpienia niepowodzenia leczenia.

Ocena wartości prognostycznej ekspresji kombinacji wybranych biomarkerów u chorych na raka szyjki macicy leczonych napromienianiem i cisplatyną