English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Objective: This study aim of comparison of commonly preferred hypomethylating agents (azacitidine and decitabine) in the treatment of myelodysplastic snyndrome (MDS). Nermin KENİ1, Elmas UYSAL2, Esra YILDIZHAN1, Esra ERMİŞ TURAK1, Leylagül KAYNAR1, Bülent ESER1, Ali ÜNAL1, Neslihan MANDACI ŞANLI1, Gözde ERTÜRK ZARARSIZ3, Nicolette TİREN1, Mustafa ÇETİN1 1 Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Hematoloji Bilim Dalı, Kayseri, Türkiye 2 Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Kayseri, Türkiye 3 Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Kayseri, Türkiye Uzm. Dr. Nermin KENİ Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Dedeman Hematoloji Onkoloji Binası Melikgazi, Kayseri-Türkiye Geliş: 04.05.2017 Kabul: 02.07.2017 E-posta: nermin.keni@gmail.com Yazışma Adresi ARAŞTIRMA LLM Dergi 2017;1(2):49-54 • 10.5578/llm.57336 Miyelodisplastik Sendromun Hipometile Edici Ajanlarla Tedavisi; Gerçek Hayat Verileri, Tek Merkez Deneyimi Treatment of Myelodysplastic Syndrome with Hypomethylating Agents; Real Life Analysis, Single Center Experience MDS Tedavisinde Hipometile Edici Ajanlar LLM Dergi 2017;1(2):49-54 50 GİRİŞ Miyelodisplastik sendrom (MDS), patogenezinde özellikle DNA metilasyonu olmak üzere epigenetik mekanizmaların rol aldığı, periferik kanda sitopenilere yol açan inefektif hematopoez ile karakterize, edinsel, heterojen bir grup klonal miyeloid neoplazidir (1). MDS değişen oranlarda, Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ)’ne göre kemik iliği (Kİ) veya periferik kanda ≥ %20 blast varlığı ile tanısı konulan akut miyeloid lösemi (AML)’ye ilerleme riski içerir (1). Hastalık, DSÖ 2008 MDS sınıflandırma kriterleri ve MDS/ MPN sınıflandırmasına göre alt gruplara ayrılmıştır (2). MDS alt gruplarından olan refrakter anemi (MDS-RA) ve refrakter anemi ring sideroblast ile beraber (RARS); düşük grade MDS olarak kabul edilmekte olup, uzun sağkalımla birliktelik gösterir. Blast artışı ile prezente olan RAEB grubu ve kronik miyelomonositik lösemi (KMML) ile overlap olan MDS ise yüksek grade hastalık ve kısa süreli sağkalımla ilişkili bulunmuştur (3). MDS’de kullanılan ilaç tedavileri küratif olmayıp, hem MDS hem de KMML için bilinen tek küratif tedavi seçeneği uyumlu vericiden yapılan allojenik kök hücre naklidir (AKHN) (4,5). Tedavide hipometile edici ilaçlar özellikle yüksek risk grubunda sıklıkla kullanılmaktadır. Hipometile edici özelliğe sahip ilaçlardan azasitidin her risk grubunda önerilirken, desitabin daha çok orta ve yüksek risk grubunda önerilmektedir (3). DNA metilasyonu epigenetik mekanizmalardan birisi olup, yeni sentezlenen DNA’da post-replikatif dönemde DNA metiltransferaz (DNMT) enzimi ile oluşur. Metilasyon sonucunda, başta p53 olmak üzere tümör süpresör genler inaktive olur ve onkogenez süreci başlar. Nükleozid analogları olan azasitidin ve desitabin DNMT enzimini inhibe ederek etki gösterir. Desitabin direkt DNA’ya bağlanarak inhibisyon yaparken, azasitidin DNA ve sıklıkla RNA’ya bağlanarak RNA ve protein sentezini önler (3). Bu çalışmada, MDS hastalarında tüm dünyada yaygın olarak kullanılan hipometile edici özelliği olan azasitidin ve desitabinin MDS tedavisindeki etkinlikleri ve sağkalım süresine olan etkileri retrospektif veriler kullanılarak araştırılmıştır.