English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

La Grouw heeft een interessant en relevant stuk geschreven. Om twee redenen. Ten eerste zit het stuk vol gevoel, ervaring en perceptie, en in die zin gaat het ergens over. Namelijk hoe het voelt om als jonge onderzoeker in onze heden‐ daagse bestuurskunde te opereren. Ten tweede zit het stuk vol kritische analyse, en het is niet alleen mooi dat een jonge onderzoeker de wereld om haar heen ana‐ lyseert – het is mooi dat een jonge onderzoeker het ‘jonge onderzoeker’-zijn ana‐ lyseert. Mooi, en belangrijk! Maar, aan de gevoelens alsmede de kritische analyse zitten wel wat haken en ogen. Ik zou het kunnen hebben over de gevoelens, in zekere zin de zeer existenti‐ ele gevoelens, die in La Grouws stuk benadrukt worden, en dan zou ik benadruk‐ ken dat het doormaken van een PhD-traject altijd een dosis flinke existentiële twijfel en onzekerheid genereert. Dat is van alle tijden. Ik zou het ook kunnen hebben over het paradoxale feit dat La Grouw’s discours‐ analyse van jonge onderzoekers in relatie tot senior onderzoekers nogal strikte discursieve distincties fixeert – zoals tussen ‘junior’ en ‘senior’ – en daarmee auto‐ matisch asymmetrie en oppositie bestendigt – ‘junior versus senior’. Die distinc‐ ties zijn weinig behulpzaam.

Van wreed naar werkbaar optimisme: bestuurskunde in transitie