English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

De toepassing van de leer van de vervangingswaarde op kapitaalgoederen is al lange tijd onderwerp van discusse bij de beoefenaren van bedrijfseconomie, accountancy en belastingwetenschappen. Ofschoon de leer in de theorie een grote plaats inneemt, stuitte toepassing vaak op grote praktische bezwaren. Deze bezwaren hielden onder meer ver­ band met technologische veroudering, niet-identieke vervanging en waarde­ bepaling, terwijl ook over het onderwerp van de inhaal-afschrijvingen geen communis opinio bestond. Het nominalistische standpunt van de Nederland­ se fiscus heeft ongetwijfeld eveneens remmend gewerkt op verbreiding van de toepassing van vervangingswaarde, vooral met betrekking tot kapitaalgoede­ ren. Door de voortschrijdende en steeds toenemende inflatie is toepassing van de vervangingswaarde wederom actueel geworden. Behalve de gesignaleerde praktische moeilijkheden zijn er twee probleem­ gebieden: het verband met de financiering en het gevaar van een niet gerecht­ vaardigde (dubbele) belasting van de kostprijs. Prof. Dr. H. J. van der Schroeff heeft het verband met de financiering uiteindelijk erkend. Zijn oordeel komt hierop neer, dat voor zover de kapi­ taalgoederen met eigen vermogen worden gefinancierd het verschil tussen historische kostprijs en vervangingswaarde gebonden is aan het bedrijf en geen winst is. Voor zover echter de kapitaalgoederen met vreemd vermogen worden gefinancierd, moet het surplus, ontstaan door integrale doorbereke­ ning in de kostprijs van de vervangingswaarde, als winst worden gekwalifi­ ceerd. Wanneer immers de ,,equity” zich mee-ontwikkelt met de waardestij­ ging van de kapitaalgoederen wordt ook de leencapaciteit in stand gehouden en is de continuïteit van de financiering gewaarborgd (ervan uitgaande dat de initiële verhouding eigen/vreemd vermogen rationeel is). Het andere vraagstuk, de niet gerechtvaardigde overbelasting van de kost­ prijs, heeft in de literatuur tot dusverre weinig aandacht gekregen. Het pro­ bleem is het volgende: Het calculeren op basis van vervangingswaarde en het daardoor vormen van een vervangingsreserve verschaft eigenaren een dekking tegen geldontwaarding. Ook de geldgevers dekken zich echter in tegen geld­ ontwaarding door een opslag op de primaire rente voor inflatie. Wanneer nu zowel de afschrijvingen op basis van vervangingswaarde als de inflatietoeslag begrepen in de rente in de kostprijs worden opgenomen, betekent dit een dubbeltelling. Een soortgelijke dubbeltelling ontstaat wanneer bij financie­ ring met eigen vermogen niet alleen de herwaardering, maar ook de volle marktrente in de kostprijs wordt opgenomen. Het is duidelijk, dat deze constatering van het gevaar van dubbeltellingen aansluit bij de hierboven weergegeven beschouwingswijze omtrent winst. Als het verschil tussen vervangingswaarde en historische kostprijs, voor zover niet

BESCHOUWING OVER DE BEPALING VAN HET ECONOMISCH RESULTAAT VAN EEN ONDERNEMING TOT EXPLOITATIE VAN KAPITAALGOEDEREN