English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

In het jongste Januari-nummer van dit tijdschrift heb ik zeer in het kort enige argumenten naar voren gebracht waarom het m.i. niet nodig is de afschrijvingen op het overheidsbezit op basis van vervangingswaarde te calculeren en waarom het eveneens overbodige moeite (t= verspilling) is een vermogensbalans voor de overheidshuishouding, afgezien van de overheidsbedrijven, op te stellen. Een van de argumenten daarbij was, dat ook voor een doelmatige organisatie van de verschillende overheids­ diensten een calculatie van de desbetreffende afschrijvingen overbodig is. Natuurlijk kan het zijn nut hebben het waardeverbruik van de diverse diensten ,,gelijktijdelijk en volgtijdelijk” 1) in onderlinge verhouding te bezien. Voor een bewaking van de efficiency van deze diensten is het echter m.i. niet noodzakelijk de desbetreffende afschrijvingen met elkaar te vergelijken. In feite wordt dit dan ook niet gedaan. W el worden de gespecificeerde uitgaven, m.n. de uitgaven voor lonen en salarissen, de algemene uitgaven, de bijdragen in diensten van derden, de specifieke uitgaven, de overdrachten aan derden etc., met elkaar vergeleken, waar­ bij voor de efficiencybewaking vooral de eerste twee soorten van uitgaven van belang zijn. Echter de slijtage van hetgeen vroeger werd verworven heeft men nauwelijks in de hand, kan men dus niet taakstellend contro­ leren met behulp van het calculeren van afschrijvingen. Voor het uit­ oefenen van de interne bestuursfunctie hebben dan ook de overheidsafschrijvingen, practisch gesproken, geen enkele betekenis. Prof. A. Mey beweert nu o.m. in zijn jongste artikel, dat de bestuurder ook zorg moet dragen de vereiste productiemiddelen te kunnen vervangen en uit dezen hoofde dus de afschrijvingen op basis van vervangingswaarde dient te calculeren. ,,Zo men dit in publieke bedrijven en diensten ver­ onachtzaamt, belast men het nageslacht met kosten van verbruik der hui­ dige jaarlagen van de bevolking”. Deze stelling, welke de kern van de kwestie aanraakt, wordt jammer genoeg niet verder uitgewerkt. Men verlaat hier kennelijk het terrein van een al te eenzijdige bedrijfseconomie en komt men op het gebied van de algemene economie. Vanwege het be­ lang van deze m.i. onjuiste stelling voor de algemene economische en financiële politiek van de overheid moge ik terzake nog enige funda­ mentele beschouwingen geven. In tegenstelling met de these van Prof. A. Mey zou ik de stelling willen poneren, dat de gewone dienst ■—> ook over de gehele conjunctuurcyclus genomen —■ niet uit belastingen en de kapitaaldienst niet uit leningen be­ hoeft te worden gefinancierd. Iedere regel, welke dit wel normeert, is in het licht van de moderne economische theorie onhoudbaar. Terloops wijs ik er op, dat mijn stelling niet in tegenspraak is met wat de toenmalige Minister van Financiën in de Millioenennota 1949 heeft gezegd, n.1. dat het saldo van de kapitaaldienst ,,bij definitie  door leningsgelden mag worden gedekt”. Het mag dus kennelijk ook anders, bijvoorbeeld door belastingen, alleen is dan de definitie nogal inhoudsloos geworden.

IS HET ONDERSCHEID TUSSEN EEN EXPLOITATIE- (GEWONE-) EN EEN KAPITAALREKENING BIJ DE OVERHEIDSHUISHOUDING VAN FUNDAMENTEEL BELANG?