English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Impact of daily feed rations for juvenile common whitefish Coregonus lavaretus (L.), on rearing indicators and oxygen requirements The aim of the study was to determine what impact feeding juvenile common whitefish, Coregonus lavaretus (L.), different feed rations had on rearing indexes and oxygen consumption during culture in recirculation systems. Three feeding treatments were applied: 2% (group L), 3% (group M), 4% (group H) of fish biomass. The final juvenile common whitefish weight increased with increasing daily feed rations. Fish from group H (largest feed ration) had statistically significantly (P < 0.05) higher body weights (50.3 g) and higher feed conversion ratios (1.14) than did the fish in the other two groups. However, the lowest oxygen consumption (192.9 mg O2 kg-1 h-1) was noted in group L (smallest feed ration). The results of the experiment indicated that the size of the daily feed ration has a significant impact on the rearing results and oxygen requirements of juvenile common whitefish. The optimum daily feed ration for juvenile whitefish weighing 10-45 g and at a water temperature of 18.0°C is 3% of the stocking density. Wpływ poziomu żywienia juwenalnej siei, Coregonus lavaretus (L.) na wskaźniki chowu i wielkość zapotrzebowania tlenowego W eksperymencie przeprowadzonym w obiegu recyrkulacyjnym określono wpływ żywienia różnymi dawkami paszy na wskaźniki chowu i konsumpcję tlenu juwenalnej siei. Zastosowano trzy poziomy żywienia ryb wynoszące 2, 3 i 4% biomasy ryb na dobę. Eksperyment trwał 42 dni, materiałem do badań była juwenalna sieja w wieku 6 miesięcy o masie ciała 12 g i długości ciała 10,3 cm. Temperatura wody podczas podchowu wynosiła 18°C. Końcowa masa juwenilnej siei wzrastała wraz ze wzrostem dobowej dawki żywieniowej. Ryby z grupy H (żywione najwyższą dawką paszy), charakteryzowały się istotnie statystycznie wyższą (P < 0,05) masą ciała (50,3 g) i wyższą wartością współczynnika pokarmowego (1,14) niż ryby w pozostałych dwóch grupach. Natomiast w grupie L (ryby żywione najniższa dawką paszy), stwierdzono najniższą średnią konsumpcję tlenu (192,9 mg O2 kg-1 h-1). Wyniki eksperymentu wskazują, że wielkość dobowej dawki pokarmowej ma istotny wpływ na efekty chowu i zapotrzebowanie tlenowe juwenalnej siei. Optymalna dobowa dawka paszy dla ryb w przedziale masy ciała 10-45 g, przy temperaturze wody 18°C wynosi 3% obsady ryb.