English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Feeding strategies and resource utilization of 0+ perch, Perca fluviatilis L., in littoral zones of shallow lakes The aim of the study was to analyze the diet and feeding strategies of 0+ perch, Perca fluviatilis L., in two lakes (Gosławskie and Dołgie Wielkie) with different trophic and thermal regimes. Water temperature was higher in Lake Gosławskie (Mann-Whitney test, P<0.01), but oxygen concentration was similar in both lakes (Mann-Whitney U test, P<0.05). The mean abundance, biomass, and species richness of zooplankton during the study period were statistically significantly lower in Lake Gosławskie (test U Mann-Whitney, P < 0.0001. The share of perch with empty digestive tracts was very low. The fish from Lake Dołgie Wielkie had higher condition factors (mean 1.87) than did those from Lake Gosławskie (1.73). The analysis of the size structure of the prey consumed by perch from the two lakes indicated that the fish employed different foraging strategies. In Lake Dołgie Wielkie the perch consumed a large quantity of small plankton organisms (copepodites and Daphnidae) that occurred in large quantities, while in Lake Gosławskie, where zooplankton abundance was low, the basic diet comprised larger organisms (Sida crystallina, larval Chironomidae). Perch feeding intensity in Lake Dołgie Wielkie was positively correlated with body length, while in Lake Gosławskie it remained at the same level. Strategie żerowania i wykorzystanie zasobów pokarmowych przez larwy i narybek okonia Perca fluviatilis L. w litoralu płytkich jezior Celem badań była analiza składu diety oraz strategii żerowania 0+ okonia Perca fluviatilis L. w dwóch jeziorach (Gosławskie i Dołgie Wielkie), zróżnicowanych troficznie i termicznie. Temperatura wody była wyższa w Jeziorze Gosławskim (test Mann-Whitney, P < 0,01), natomiast zawartość tlenu była podobna (test U Mann-Whitney, P > 0,05). Średnia liczebność, biomasa i ilość gatunków w okresie prowadzonych badań była istotnie statystycznie niższa w Jeziorze Gosławskim (test U Mann-Whitney, P < 0,0001). Udział okoni z pustymi przewodami pokarmowymi był bardzo niski. Ryby z Jeziora Dołgie Wielkie wyróżniały się wyższymi wartościami współczynnika kondycji (średnio 1,87) niż z Gosławskiego (1,73). Analiza struktury wielkościowej ofiar zjadanych przez okonia w dwóch jeziorach wykazała realizowanie przez niego odmiennych strategii żerowania. W Jeziorze Dołgie Wielkie okoń zjadał duże ilości drobnych, licznie występujących organizmów planktonowych (copepodity widłonogów i Daphnidae), natomiast w Jeziorze Gosławskim przy niewielkiej liczebności zooplanktonu w wodzie, podstawą diety były większe organizmy (Sida crystallina, larwy Chironomidae). Intensywność żerowania okonia w Jeziorze Dołgie Wielkie była dodatnio skorelowana z długością ciała, natomiast w Jeziorze Gosławskim pozostawała na tym samym poziomie.