English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Impact of intraperitoneal and intramuscular PIT tags on survival, growth, and tag retention in juvenile pikeperch, Sander lucioperca (L.) The aim of the study was to compare the effects of intraperitoneal (group P) and intramuscular (group M) methods of implanting PIT tags on the growth, condition, and survival of juvenile pikeperch, Sander lucioperca (L.) (body weight about 82 g) and tag retention. After tagging, the fish were held in recirculating aquaculture systems (RAS) and reared on commercial feed for 56 days. No significant differences were noted in fish growth rate or condition between the experimental groups (groups P and M) and the control group that was not tagged (group C; P > 0.05). The feed conversion ratios were also of similar values (FCR - 1.2-1.3; P > 0.05). Tagging did not impact fish survival, which was 98.9% in group P and 100% in groups M and C on the final day of the experiment (P > 0.05). Tag retention in both groups was also 100%. The results of this study confirm that both tagging methods are suitable for juvenile pikeperch. The PIT tags were noted to migrate in the body cavity in group P (47.2% of tagged fish). Accordingly, the intramuscular method for implanting PIT tags is recommended for juvenile pikeperch (body weight > 60 g). Wpływ dootrzewnowej i domięoeniowej implantacji znaczków PIT na przeżywalność, wzrost i trwałość oznakowania młodocianego sandacza, Sander lucioperca (L.) W ostatnich latach coraz większą popularność zdobywa metoda indywidualnego znakowania ryb pasywnymi transponderami, tzw. znaczkami PIT (Passive Integrated Transponder). Dobór właściwego systemu znakowania ryb jest zależny od gatunku, stadium rozwoju osobniczego, sposobu i miejsca implantacji w ciele oraz specyficznych celów danego programu badawczego. Celem prezentowanych badań było porównanie efektów stosowania dootrzewnowej (grupa P) i domięoeniowej (grupa M) metody implantacji znaczków PIT (rys. 1) na tempo wzrostu, kondycję, przeżywalność młodocianego sandacza, Sander lucioperca (L.) (masa ciała ok. 82 g) i retencję znaczków. Po poznakowaniu ryby przetrzymywano w obiegach recyrkulacyjnych i podchowywano na paszy sztucznej przez 56 dni. Nie odnotowano istotnych różnic w tempie wzrostu i kondycji ryb z grup doświadczalnych (grupy P i M) względem, niepoznakowanej grupy kontrolnej (grupa C; P > 0,05; tab.1). Współczynniki pokarmowe pasz przyjęły również zbliżone wartości (FCR - 1,2-1,3; P > 0,05). Znakowanie nie wpłynęło na przeżywalność ryb, która w dniu zakończenia podchowu wynosiła 98,9% (grupa P) i 100% (grupa M i C) (P > 0,05; tab. 1). Retencja znaczków w obydwu grupach była równa 100%. Uzyskane wyniki potwierdziły, iż w przypadku młodocianego sandacza dobrze sprawdzają się obie analizowane metody znakowania. W grupie P zaobserwowano zjawisko przemieszczenia się PIT w jamie ciała (47,2% znakowanych ryb). Potencjalnie może to utrudniać identyfikację/odczyt znaczków. W związku z tym wydaje się, że w przypadku juwenalnego sandacza (masa ciała > 60 g) należy raczej rekomendować metodę domięśniowej implantacji znaczków PIT.