English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Summary Amitraz is a varroacide used the longest (over thirty years) and most commonly by Polish beekeepers. This involves high risk of V. destructor developing amitraz resistance. Therefore it is necessary to monitor the effectiveness of treatments to ensure appropriate protection of the honeybee colonies. The objective of this study was to evaluate the efficacy of amitraz used as the contact varroacide (Biowar 500 formulation) to control V. destructor in honeybee colonies. Field studies were conducted in 2011 and 2012. In both years, the amitraz treatments started in the last weeks of August. Two strips of Biowar 500 (500 mg of amitraz per strip) were inserted into each colony and removed after 8 weeks. The control colonies were left untreated for 8 weeks. After removing the strips the control therapy was conducted in all colonies. The average efficacy of amitraz (E%) calculated for the two years combined, after 6 and 8 weeks of treatment, amounted to 90.6% and 94.6%, respectively. As a result of the natural mortality in the control colonies, the population of parasites lowered only by 16.4% and 23.9% during 6 and 8 weeks. The efficacy of the strips was lower in colonies with larger amount of brood. Streszczenie Celem badań była ocena skuteczności amitrazu (preparat Biowar 500, Biowet Puławy, 500 mg substancji czynnej/pasek) w zwalczaniu Varroa destructor w rodzinach pszczelich. Badania polowe wykonano w 2011 i 2012 roku, w pasiece Oddziału Pszczelnictwa Instytutu Ogrodnictwa w Puławach. Rodziny pszczele rasy Apis mellifera caucasica osadzone były w ulach wielkopolskich, wyposażonych w wysokie osiatkowane dennice z szufladkami umożliwiającymi monitorowanie osypu pasożytów V. destructor. Skuteczność warroabójczą amitrazu oceniono ogółem w 89 rodzinach doświadczalnych, a naturalną śmiertelność pasożyta oceniono w 10 rodzinach kontrolnych (nieleczonych). W obydwu latach badań paski preparatu zostały umieszczone w rodzinach doświadczalnych w ostatnim tygodniu sierpnia i usunięte po 8 tygodniach (w tym czasie rodziny kontrolne nie były leczone). Paski zawieszono w przestrzeniach między ramkowych (poszerzonych do 16 mm) po obu stronach gniazda, centralnie, pomiędzy dwoma ostatnimi plastrami, na których znajdował się czerw. Martwe pasożyty osypane na dno uli w rodzinach doświadczalnych i kontrolnych liczono co 7 dni. Po usunięciu pasków w rodzinach obydwu grup wykonano kontrolne zabiegi lecznicze w celu oszacowania liczby roztoczy które przeżyły. Wszystkie rodziny odymiono dwukrotnie co 7 dni preparatem Apiwarol (12,5 mg amitrazu/tabletkę) w dawce 1 tabletka/zabieg/ rodzinę, a w pierwszym tygodniu listopada (brak czerwiu krytego) dodatkowo zastosowano 3,5% roztwór kwasu szczawiowego w syropie cukrowym, w formie nakrapiania na pszczoły w uliczkach między ramkowych (5 ml roztworu/uliczkę). Po każdym zabiegu kontrolnym martwe pasożyty liczono po 7 dniach od zastosowania preparatu. Poziom inwazji V. destructor w rodzinach pszczelich różnił się istotnie w poszczególnych latach i wynosił średnio 550,1 pasożytów/rodzinę w 2011 roku i 436 pasożytów/rodzinę w 2012 roku. Liczba pasożytów w poszczególnych rodzinach była pozytywnie skorelowana z ilością wychowywanego przez nie czerwiu. W rodzinach kontrolnych (nieleczonych) poziom inwazji roztoczy był istotnie wyższy i wynosił średnio 1020,6 pasożytów. Podczas 8 tygodniowego okresu leczenia paskami z amitrazem populacja V. destructor zmniejszyła się średnio o 94,6% w stosunku do całkowitej liczby roztoczy, natomiast w rodzinach kontrolnych populacja pasożytów zmniejszyła się w tym okresie jedynie o 23,9%. W obydwu latach skuteczność warroabójcza preparatu uzyskana po 6 i 8 tygodniowym okresie leczenia różniła się istotnie. Obecność pasków w rodzinach pszczelich przez okres 6 tygodni spowodowała obniżenie populacji roztoczy średnio o 93,1 i 88,3% natomiast po 8 tygodniach o 96,5 i 92,8% (odpowiednio dla lat 2011 i 2012). Średnia skuteczność amitrazu wyliczona łącznie dla dwóch lat wyniosła po 6 i 8 tygodniach leczenia odpowiednio 90,6% i 94,6%, natomiast przy uwzględnieniu naturalnego osypu roztoczy średnia skuteczność preparatu była wyższa i wyniosła odpowiednio 94,7% i 96,6%. Ogólna ilość czerwiu obecnego w rodzinach podczas zabiegów leczniczych miała istotny wpływ na skuteczność warroabójczą zastosowanego preparatu.

The Amitraz Strips Efficacy in Control of Varroa Destructor After Many Years Application of Amitraz in Apiaries