English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Plus monthly

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Free Plan

Po ciężkiej chorobie w podparyskim szpitalu zmarł nieoczekiwanie 6 stycznia 2006 jeden z najwybitniejszych znawców sławnych rękopisów znad Morza Martwego Józef Tadeusz Milik. Był jednym z najwybitniejszych uczonych polskich przebywających od 1946 roku stale za granicą. Błyszczał jako epigrafik, semitolog i biblista. Znakomity znawca m.in. siedmiu języków starożytnych, w tym hebrajskiego, aramejskiego i nabatejskiego. Pracował w Centre National de Recherches Scientifiques (francuski odpowiednik Polskiej Akademii Nauk). Józef Tadeusz Milik urodził się w Seroczynie na Podlasiu w roku 1922. Ukończył teologię w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w roku 1946 i został wysłany do Papieskiego Instytutu Biblijnego w Rzymie. Tam zdobył licencjat z nauk biblijnych i został odkryty jako wybitny hebraista i utalentowany epigrafik po wydrukowaniu (po włosku i łacinie) serii studiów o nowo odkrytych dokumentach znad Morza Martwego. O. Roland de Vaux, dominikanin z Francuskiej Szkoły Biblijnej i Archeologicznej w Jerozolimie, zaprosił go do swego zespołu badawczego z końcem roku 1951. Przebywał w Ecole Biblique do roku 1960. Brał m.in. czynny udział w odkryciach groty 4 i 5 oraz w badaniach osiedla Chirbet Qumran. Spędził niemal rok na Pustyni Judzkiej i znał ją jak mało kto. Przydzielano mu do publikacji najtrudniejsze, pozabiblijne rękopisy, m.in. z groty 1, 4 i 5, z grot w Wadi Murabbaat, oraz sławny Zwój Miedziany. Opublikował pięć tomów w sławnej oksfordzkiej serii Discoveries in the Judaean desert. Był współtwórcą hipotezy o esseńskim pochodzeniu manuskryptów. Jego znakomita synteza Dziesięć lat odkryć nad Morzem Martwym ukazała się wielu językach, na kilku kontynentach. Pozostaje nadal najczęściej cytowaną monografią zwojów. W późniejszym okresie swego życia Milik pasjonował się także dziejami mało znanego ludu Arabii Skalistej – Nabatejczyków. Opublikował w monumentalnym dziele zbiór ich starożytnych inskrypcji. Działalność naukowa Józefa Tadeusza Milika została doceniona przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, który w roku 1998 przyznał mu Krzyż Zasługi. Niestety nie doczekał się uznania ze strony Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, mimo że w historii nauki polskiej XX wieku zapisał się

Zmarł Champollion zwojów – śp. Józef Tadeusz Milik (1922-2006)