English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Zoals de meeste Gentse ambachten kende het ambacht van de pijnders in de 14de eeuw een hoge bloei. Als negenenvijftigste in rang hadden zij in 1356 een contingent van zesentachtig krijgslieden ter beschikking gesteld van het Ieger van Lodewijk van Male, graaf van Vlaanderen, in zijn strijd tegen Brabant 1. Hun beroepsactiviteit was in de haven op de Leie-oever 'Tussenbruggen' gevestigd. Hun werk bestond immers in het lossen van de scheepsladingen en het overbrengen van de goederen naar hun bestemming. Dat was hoofdzakelijk graan, waarom ze voorgesteld werden met een graanzak op het hoofd, zoals o.m. op hun gebeeldhouwde processietoortsen, 1723, in het Bijlokemuseum. Zij hadden hun gildekapel in de Sint-Michielskerk en vereerden een heilige J uliaan als hun patroon. In 1358 werd hun confrerie door een pauselijke 'bulle van gratien ' bekrachtigd en burgerlijke stichters verrijkten hun altaar met drie kapelanijen in 1367 en in 13762. Tegen het einde van de 14de eeuw ondernamen de pijnders een nieuwe artistieke uitrusting van hun kapel met een nieuw retabel. Op 24 maart 1399 ( 1400 n.s.) liet ene Jacob Ruusch op het schepenhuis een legaat registreren om te besteden 'ten werke vander taflen van Sente-Juliene, Sente Mechiels in de kerke'3. Hier is geen vrouwelijke heilige bedoeld maar wei hun patroon Juliaan, wiens naam fonetisch en met verbuiging is genoteerd. In de pausel~j­ ke bul van 1358 lezen we 'vanden pardoene ende aflaten van Sente Juliens autaer'. In de kalender van hun cartularium staat de naam van hun patroon op 8 januari genoteerd als 'St. Julien', in het rood en opvallend groter dan die van de andere heiligen4. Over het retabel zelf en over de kunstenaar die het zou uitvoeren weten we helaas niets; het document verstrekt er geen gegevens over, evenmin over wat het kunstwerk moest voorstellen. Men mag gerust aannemen dat het in zijn

Het retabel van het ambacht der Pijnders, Sint-Juliaan en de oorsprong van 's Heilig-Kerst.