English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Plus monthly

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Free Plan

Amac: Gelismis ulkelerde guatrin en sik sebebi otoimmun hastaliklar iken gelismekte olan ulkelerde en yaygin neden iyot eksikligidir. Guatr ile basvuran olgularin klinik ve laboratuvar sonuclari ile etiyolojik ve demografik ozelliklerini degerlendirmeyi amacladik. Gerec ve Yontem: Calismaya Ekim 2016 ile Ocak 2019 tarihleri arasinda guatr ile basvuran 5-17 yas arasindaki 75 hasta dahil edildi. Bulgular: Guatrli cocuklarin % 90,7'si (68) kiz, % 9,3'u (7) erkek idi ve guatr orani kizlarda 9,7 kat daha yuksek bulundu. Etiyoloji acisindan 43 hastaya (% 57,3) iyot eksikligi, 25 hastaya (% 33,3) Hashimoto tiroiditi (HT), 5 hastaya Graves hastaligi (% 6,7) ve 2 hastaya (% 2,7) Tiroid hormon direnci (THD) tanisi konuldu. Iyot eksikligi olan olgularda ortalama yas 13,7 ± 2,1 yil, HT grubunda 13,7 ± 2,7 yil, Graves hastalarinda 14,3 ± 1,4 yil ve THD'li hastalarda 8,2 ± 2,3 yil idi. Iyot eksikligi olan hastalarda ortalama idrar iyot duzeyi en yuksek Adiyaman merkezde 45 ± 27,1 (12,10-84,13) μg/L olarak saptanirken, en dusuk deger Gerger bolgesinde 16,8 ± 3,1 (14,27-20,25) μg/L idi. Sonuc: Iyot eksikligi Adiyaman ilindeki cocuklarda guatrin en sik sebebi olup bunu Graves hastaligi ve HT gibi otoimmun tiroid bezi hastaliklari izliyordu. Bu calisma iyot eksikliginin ilimiz genelinde yaygin bir sorun olarak devam ettigini gostermektedir.

Adıyaman ilinde guatrla başvuran çocuk hastalarda etiyolojik dağılım ile klinik ve laboratuvar özellikler