English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Er ligt een duidelijk parallellisme in het oordeel van mijn collega' s Verhulst en Witte over mijn boek. Behalve op bepaalde verdiensten, wijzen ze op lacunes en fouten, die uiteindelijk teruggaan op een hoofdgebrek. Witte noemt mij 'meermaals verstrikt in vooroordelen', Verhulst betreurt de 'vooropstelling' van een 'nauwe, in Wils' visie bijna natuurlijke binding, van in de negentiende eeuw, tussen Vlaamse beweging en katholicisme, waardoor hij voortdurend ... het aandeel van de vrijzinnigen in de Vlaamse beweging minimaliseert'. De hoofdvraag is dus: steunt mijn stelling dat de Vlaamse beweging in grote hoofdzaak door de katholieke opinie werd gedragen, op vooroordelen en houdt ze inderdaad een 'grove overdrijving' in, stoelt ze op 'verzwijgen en verduisteren' van het aandeel van liberalen en socialisten? Ik stel vast dat ook antiklerikale auteurs tot de conclusie komen dat andere nationale bewegingen door de kerkelijke opinie werden gedragen. Aangezien beide critici en vooral Verhulst niet alleen het derde deel, maar heel mijn Honderd jaar Vlaamse beweging beoordeelden, zal ik ook vanuit de negentiende eeuw vertrekken. De studie van de nationale bewegingen is sinds een aantal jaren weer in de lift en de gebeurtenissen in Oost-Europa sinds 1989 zullen die ontwikkeling nog wel ondersteunen. Vooral de Praagse historicus Miroslav Hroch heeft de stoot gegeven tot een vergelijkend onderzoek door zijn boek Die Vorkampfer der nationalen Bewegung bei den kleinen Volkern Europas . In het Zentrum fur interdisziplinare Forschung van de Universiteit van Bielefeld wordt van 21 tot 23 maart 1991 een Arbeitsgemeinschaft georganiseerd door HansJurgen Puhle (Frankfurt-am-Main) rond het thema Typen europaischer Nationalbewegungen im 19. und 20. Jahrhundert. De Stellingen van Hroch vormen er het centrale discussiepunt. Onder kleine volkeren verstaat Hroch diegene waar, bij en na de vestiging van de moderne, liberale staat in de negentiende eeuw, ('de overgang van de feodale standenmaatschappij naar de kapitalistische maatschappij van staatsburgers'), de heersende bourgeoisie niet de volkstaal als staatsen cultuurtaal gebruikte. Ze gebruikte Deens in Noorwegen, Zweeds in Finland, Duits in Bohemen en Estland, Pools in Litouwen, Hongaars in Slowakije, Frans in Vlaanderen. Daar ontstond dan een nationale beweging (eventueel een nieuwe nationale beweging, zoals in Vlaanderen na de Belgische revolutie van 1830) tegen de (nieuwe) heersende klasse. Hroch bestudeerde en vergeleek de nationale bewegingen in de zeven genoemde gevallen, tot aan hun doorbraak naar de massa. Hoewel zijn verplichting om het geheel een marxistisch uitzicht te geven hem zeker niet in die richting dreef, stelde Hroch vast dat meestal de clerus een bijzonder grote rol speelde, nog veel groter dan in Vlaanderen. In Bohemen en Slowakije maakte hij aanvankelijk zelfs de helft van de getelde patriotten uit. Deze verhouding daalde overal mettertijd, naargelang het ontwikkelingspeil van de bevolking steeg en de beweging andere dan culturele doeleinden kreeg. In de laatste fase, die van de massabewegingen, zou ofwel de geestelijkheid zich terugtrekken, ofwel een specifiek klerikale variant van het bourgeois-nationalisme gecreeerd worden. (Dit laatste gebeurde onder meer in Vlaanderen.) Als elementen van verklaring geeft Hroch dat de geestelijken in nauwe betrekking stonden met het volk, beroepshalve zijn taal moesten gebruiken, en voor wat de katholieken betreft, ook uit het volk voortkwamen omdat het celibaat het ontstaan van een erfelijke klerikale stand belette.

De nationale bewegingen in Vlaanderen en bij de andere kleine Europese volkeren