English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

een sluitend systeem. Een verantwoording van de politieke situatie in het Nederland van zijn tijd schreef hij echter niet. Pas Ulrik Huber (1636-1694), zo betoogde Kossmann, stelde een leer op, die de Nederlandse staat verklaarde, hem een plaats aanwees in een stelsel van algemeen staatsrecht en bovendien aangaf hoe hij zich in de toekomst zou moeten ontwikkelen. Deze scheppende interpretatie der werkelijkheid was hem mogelijk doordat hij alle kaarten in handen had: hij verbond, meende Kossmann, Calvinistisch constitutionalisme met Spinozistisch absolutisme en legde aldus de basis voor een liberale staatsleer avant la lettre. Het is de Spinozistische kant van deze stelling, waarover ik hier enkele opmerkingen zou willen maken, en wel naar aanleiding van het probleem van de beste staat. Ofschoon Huber en Spinoza dit vraagstuk op overeenkomstige wijze benaderden, nam het in hun theorieen een zeer verschillende plaats in. Kossmann heeft 'de pogingen van politieke theoretici als De Vries, Vander Muelen en Huber om een synthese te vinden van het Aristotelisme der humanisten en Calvinisten en het Hobbesianisme der Cartesianen' gequalificeerd als 'een vorm van de philosophia novantiqua'. Met deze wat ruimere en vrijblijvender omschrijving lijkt mij Hubers positie beter geduid dan door zijn theorie in direct verband te brengen met die van Spinoza. Het is vrijwel uitgesloten, dat Spinoza en Huber elkaar op punten van enige betekenis hebben beinvloed. De Hollandse filosoof en de Friese jurist hadden hun staatsleer beiden gebaseerd op een natuurrechtsleer, maar het natuurrecht van Spinoza verschilde zo fundamenteel van dat van Huber, dat elementen uit de ene leer in de andere niet wel bruikbaar zijn. Met de leer van Hobbes lag dat wat anders. Spinoza werkte haar uit in een consequent naturalistische richting door het natuurlijke recht van alle hartstochten te leren, terwijl Huber stelde, dat Hobbes' analyse van de natuurtoestand met de traditionele (Grotiaanse) natuurrechtsleer te combineren was en zijn theorie zo de angel uittrok.

De beste staat. Een quaestio politica bij Huber en Spinoza