English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Plus monthly

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Free Plan

W artykule zostaje przeanalizowana konceptualizacja granicy zwierze – roślina w dzielach botanicznych Karola Darwina. Dwa wątki wydają sie szczegolnie istotne ze wzgledu na problemy podejmowane w zakresie namyslu posthumanistycznego oraz critical plant studies: wyraźnie formulowana przez przyrodnika chec wykazania u roślin zachowan zwierzecych oraz ukazywanie skomplikowanych sieci powiązan miedzy światem roślinnym i zwierzecym. Jednocześnie narracja Darwinowska wskazuje na status czlowieka w świecie natury oraz ograniczenia perspektywy antropocentrycznej. Od Arystotelesa roślina postrzegana jest jako najnizsza mozliwa forma zycia – niezdolna do ruchu, po prostu „trwająca”. Darwin przez swoje ustalenia podwaza te tradycje – kaze zastanowic sie nad istotą i kryteriami ustalonych podzialow i przemyślec związki miedzy rozmaitymi formami zycia. To pozwala na lekture jego pism przez posthumanistyczny namysl nad rozmaitymi konfiguracjami tego, co ludzkie i nie-ludzkie.

Rośliny w pędzie. Darwina myślenie o granicy roślina-zwierzę