English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Plus monthly

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Free Plan

Biorąc za punkt wyjścia szkic do recenzji z Piotrusia piora Ingeborg Bachmann, autor analizuje uniwersum mikropowieści Lipskiego jako przestrzeni babelicznego chaosu, wirującego wokol strefy analnej zamieszkiwanej przez znieksztalcone cialo glownego bohatera. Autor dowodzi, ze mesjanskich motywow wplecionych w tekst „apokryfu” nie mozna odczytywac bezkrytycznie, a zestawiając teologie Piotrusia z koncepcją Jakuba Franka, probuje wykazac, ze Piotruś ucieleśnia paradoksalny „bierny frankizm”. Bohater Lipskiego przemierza droge „czarnej gnozy”, ktora nie daje zbawienia, lecz kontaktuje nas z „cześcią śmierci”, punktem w naszej duszy, gdzie pozostajemy dla siebie calkowicie nieprzejrzyści. Choc jednak sam bohater zmierza ku zatracie, jako figura literacka tworzy znak pojedynczości cierpienia.

Część śmierci: bierny frankizm i czarna gnoza w Piotrusiu Leo Lipskiego