English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Plus monthly

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Free Plan

Postawy badawcze, które sytuują się w kręgu Nowej Humanistyki, są dziś dla szerszego grona polskich akademickich badaczy literatury niełatwo rozpoznawalne i niełatwo identyfikowalne. Problem stanowiłoby już wskazanie tekstów-manifestów Nowej Humanistyki, jej instytucjonalność znajduje się w fazie (zapewne) początkowej (względnie, jeśli wiązać ją z działaniem transdyscyplinarnych szkół doktoranckich – w momencie przełomu), kryteria włączania do tego obszaru badaczy i ich prac nie są powszechnie znane. Całe zjawisko wydaje się mieć kształt mgławicowy (określenia tego w żadnym razie nie należy traktować jako zarzutu, podkreśla ono trudności stojące przed zewnętrznym obserwatorem), identyfikowane jest/może być poprzez osoby, badaczy czy ich kręgi, relacje, związki. Narzuca się tu porównanie z działającym laboratorium, które znajduje się w fazie oczekiwania na wynik aplikacji o duży grant, przygotowanej solidnie, innowacyjnej (zgodnie z zaleceniami), ale obarczonej znacznym ryzykiem odrzucenia (jak zwykle w konkursach). Oczywiście wnioskodawcy są przekonani o słuszności Nowa Humanistyka i odpowiedzialność za ciągłość (dawnej) tradycji