English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Tools annual

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Global: Zendy Plus annual

Global: Zendy Free Plan

Celem artykulu jest refleksja nad znaczeniem metafory czarnego slonca w utworach Nervala, zwlaszcza w slynnym sonecie El Desdichado oraz w opowiadaniu Aurelia. Pisarz francuski siega po te metafore, osadzając ją jednocześnie w roznorodnych kontekstach (astronomicznym, religijnym, solarnym), by zasygnalizowac melancholijny krysys – charakterystyczny nie tylko dla podmiotu lirycznego w sonecie bądź narratora w opowiadaniu, ale i dla samego autora. Co ciekawe, Nervalowska metafora, nosząca wyraźne subiektywne pietno, pojawia sie w wielu innych utworach (autorstwa m.in. Jeana-Paula, Heinego, Gautiera, Hugo) i wpisuje sie w romantyczne proby definiowania stanow depresyjnych.

Czarne słońce i błądzące planety - wokół "El Desdichado" Nervala