English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Plus monthly

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Free Plan

Symboliczną datą wskazywaną jako moment narodzin nowego instrumentu klawiszowego, jakim było pianoforte, jest rok 1711. Jego wynalazca, Bartolomeo Cristofori, pierwsze koncepcyjne egzemplarze tego typu instrumentu zbudował co prawda już około roku 1700, jednak udoskonalone rozwiązania techniczne udało mu się wypracować dopiero dziesięć lat później. Ów nowy instrument, którego brzmienie – za sprawą zastosowania systemu młoteczków uderzających w strunę – znacząco różniło się od powszechnie używanego w tym czasie klawesynu, nie wzbudził jednak początkowo większego zainteresowania wśród muzyków i kompozytorów – zwłaszcza tych, którzy przywykli do instrumentów klawiszowych wypracowanych w epoce baroku. Francesco Scipione Maffei, autor pierwszego artykułu opisującego brzmienie i rozwiązania konstrukcyjne pianoforte Cristoforiego, widział w nim raczej udoskonalenie klawesynu (możliwość różnicowania dynamiki) niż nowy instrument sensu stricto. Dzieje muzyki XVIII w. udowodniły jednak, że innowacja, która miała być jedynie udoskonaleniem, urosła na przestrzeni kilkudziesięciu lat do rangi nowego

roczniki kulturoznawcze

Zagadnienia wykonawcze i technika gry na instrumentach klawiszowych w drugiej połowie XVIII w. Robert Broderip i jego Plain and easy instructions for young performers on the piano forte or harpsichord (1794)